Déclinaison / Conjugueur latin
carmĭnor - Diathèse passive
(carmĭno, carmĭnas, carminavi, carmĭnāre, carminatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | carmĭnor |
| II sing. | carmĭnāris, carmĭnāre |
| III sing. | carmĭnātur |
| I plur. | carmĭnāmur |
| II plur. | carmĭnamĭni |
| III plur. | carmĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | carmĭnābar |
| II sing. | carmĭnabāris, carmĭnabāre |
| III sing. | carmĭnabātur |
| I plur. | carmĭnabāmur |
| II plur. | carmĭnabamĭni |
| III plur. | carmĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | carmĭnābor |
| II sing. | carmĭnabĕris, carmĭnabĕre |
| III sing. | carmĭnabĭtur |
| I plur. | carmĭnabĭmur |
| II plur. | carmĭnabimĭni |
| III plur. | carmĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | carminatus, a, um sum |
| II sing. | carminatus, a, um es |
| III sing. | carminatus, a, um est |
| I plur. | carminati, ae, a sumus |
| II plur. | carminati, ae, a estis |
| III plur. | carminati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | carminatus, a, um eram |
| II sing. | carminatus, a, um eras |
| III sing. | carminatus, a, um erat |
| I plur. | carminati, ae, a eramus |
| II plur. | carminati, ae, a eratis |
| III plur. | carminati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | carminatus, a, um ero |
| II sing. | carminatus, a, um eris |
| III sing. | carminatus, a, um erit |
| I plur. | carminati, ae, a erimus |
| II plur. | carminati, ae, a eritis |
| III plur. | carminati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | carmĭner |
| II sing. | carmĭnēris, carmĭnēre |
| III sing. | carmĭnētur |
| I plur. | carmĭnēmur |
| II plur. | carmĭnemĭni |
| III plur. | carmĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | carmĭnārer |
| II sing. | carmĭnarēris, carmĭnarēre |
| III sing. | carmĭnarētur |
| I plur. | carmĭnarēmur |
| II plur. | carmĭnaremĭni |
| III plur. | carmĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | carminatus, a, um sim |
| II sing. | carminatus, a, um sis |
| III sing. | carminatus, a, um sit |
| I plur. | carminati, ae, a simus |
| II plur. | carminati, ae, a sitis |
| III plur. | carminati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | carminatus, a, um essem |
| II sing. | carminatus, a, um esses |
| III sing. | carminatus, a, um esset |
| I plur. | carminati, ae, a essemus |
| II plur. | carminati, ae, a essetis |
| III plur. | carminati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | carmĭnāre |
| II plur. | carmĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | carmĭnātor |
| III sing. | carmĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | carmĭnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| carminatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| carmĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | carminatus, a, um esse |
| Plurale: | carminati, ae, a esse |
| FUTUR |
| carminatum esse |
| GERUNDIVO |
| carmĭnandus, a, um | |