Déclinaison / Conjugueur latin
centŭrĭo - Diathèse active
(centŭrĭo, centŭrĭas, centuriavi, centŭrĭāre, centuriatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | centŭrĭo |
| II sing. | centŭrĭas |
| III sing. | centŭrĭat |
| I plur. | centŭrĭāmus |
| II plur. | centŭrĭātis |
| III plur. | centŭrĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | centŭrĭābam |
| II sing. | centŭrĭābas |
| III sing. | centŭrĭābat |
| I plur. | centŭrĭabāmus |
| II plur. | centŭrĭabātis |
| III plur. | centŭrĭābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | centŭrĭābo |
| II sing. | centŭrĭābis |
| III sing. | centŭrĭābit |
| I plur. | centŭrĭabĭmus |
| II plur. | centŭrĭabĭtis |
| III plur. | centŭrĭābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | centuriavi |
| II sing. | centuriavisti |
| III sing. | centuriavit |
| I plur. | centuriavĭmus |
| II plur. | centuriavistis |
| III plur. | centuriavērunt, centuriavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | centuriavĕram |
| II sing. | centuriavĕras |
| III sing. | centuriavĕrat |
| I plur. | centuriaverāmus |
| II plur. | centuriaverātis |
| III plur. | centuriavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | centuriavĕro |
| II sing. | centuriavĕris |
| III sing. | centuriavĕrit |
| I plur. | centuriaverĭmus |
| II plur. | centuriaverĭtis |
| III plur. | centuriavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | centŭrĭem |
| II sing. | centŭrĭes |
| III sing. | centŭrĭet |
| I plur. | centŭrĭēmus |
| II plur. | centŭrĭētis |
| III plur. | centŭrĭent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | centŭrĭārem |
| II sing. | centŭrĭāres |
| III sing. | centŭrĭāret |
| I plur. | centŭrĭarēmus |
| II plur. | centŭrĭarētis |
| III plur. | centŭrĭārent |
| PARFAIT |
| I sing. | centuriavĕrim |
| II sing. | centuriavĕris |
| III sing. | centuriavĕrit |
| I plur. | centuriaverĭmus |
| II plur. | centuriaverĭtis |
| III plur. | centuriavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | centuriavissem |
| II sing. | centuriavisses |
| III sing. | centuriavisset |
| I plur. | centuriavissēmus |
| II plur. | centuriavissētis |
| III plur. | centuriavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | centŭrĭa |
| II plur. | centŭrĭāte |
| FUTUR |
| II sing. | centŭrĭāto |
| III sing. | centŭrĭāto |
| II plur. | centŭrĭatōte |
| III plur. | centŭrĭanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| centŭrĭans, antis |
| FUTUR |
| centuriatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| centŭrĭāre |
| PARFAIT |
| centuriavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | centuriatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | centuriatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | centŭrĭandi |
| Datif: | centŭrĭando |
| Accusatif: | ad centŭrĭandum |
| Ablatif: | centŭrĭando |
| SUPIN |
| centuriatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CENTURIO200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|