Déclinaison / Conjugueur latin
certor - Diathèse passive
(certo, certas, certavi, certāre, certatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | certor |
| II sing. | certāris, certāre |
| III sing. | certātur |
| I plur. | certāmur |
| II plur. | certamĭni |
| III plur. | certantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | certābar |
| II sing. | certabāris, certabāre |
| III sing. | certabātur |
| I plur. | certabāmur |
| II plur. | certabamĭni |
| III plur. | certabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | certābor |
| II sing. | certabĕris, certabĕre |
| III sing. | certabĭtur |
| I plur. | certabĭmur |
| II plur. | certabimĭni |
| III plur. | certabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | certatus, a, um sum |
| II sing. | certatus, a, um es |
| III sing. | certatus, a, um est |
| I plur. | certati, ae, a sumus |
| II plur. | certati, ae, a estis |
| III plur. | certati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | certatus, a, um eram |
| II sing. | certatus, a, um eras |
| III sing. | certatus, a, um erat |
| I plur. | certati, ae, a eramus |
| II plur. | certati, ae, a eratis |
| III plur. | certati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | certatus, a, um ero |
| II sing. | certatus, a, um eris |
| III sing. | certatus, a, um erit |
| I plur. | certati, ae, a erimus |
| II plur. | certati, ae, a eritis |
| III plur. | certati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | certer |
| II sing. | certēris, certēre |
| III sing. | certētur |
| I plur. | certēmur |
| II plur. | certemĭni |
| III plur. | certentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | certārer |
| II sing. | certarēris, certarēre |
| III sing. | certarētur |
| I plur. | certarēmur |
| II plur. | certaremĭni |
| III plur. | certarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | certatus, a, um sim |
| II sing. | certatus, a, um sis |
| III sing. | certatus, a, um sit |
| I plur. | certati, ae, a simus |
| II plur. | certati, ae, a sitis |
| III plur. | certati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | certatus, a, um essem |
| II sing. | certatus, a, um esses |
| III sing. | certatus, a, um esset |
| I plur. | certati, ae, a essemus |
| II plur. | certati, ae, a essetis |
| III plur. | certati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | certāre |
| II plur. | certamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | certātor |
| III sing. | certātor |
| II plur. | |
| III plur. | certantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| certatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| certāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | certatus, a, um esse |
| Plurale: | certati, ae, a esse |
| FUTUR |
| certatum esse |
| GERUNDIVO |
| certandus, a, um |
| SUPIN |
| certatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CERTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|