Déclinaison / Conjugueur latin
circŭĕo - Diathèse active
(circŭĕo, circŭis, circuii, circŭire, circuitum)
verbe transitif e intransitif anomal
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | circŭĕo |
| II sing. | circŭis |
| III sing. | circŭit |
| I plur. | circŭīmus |
| II plur. | circŭītis |
| III plur. | circŭeunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circŭībam |
| II sing. | circŭības |
| III sing. | circŭībat |
| I plur. | circŭibāmus |
| II plur. | circŭibātis |
| III plur. | circŭībant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | circŭībo |
| II sing. | circŭībis |
| III sing. | circŭībit |
| I plur. | circŭibĭmus |
| II plur. | circŭibĭtis |
| III plur. | circŭībunt |
| PARFAIT |
| I sing. | circuii o circuivi |
| II sing. | circuiisti o circuivisti |
| III sing. | circuiit o circuivit |
| I plur. | circuiĭmus o circuivĭmus |
| II plur. | circŭistis o circuivistis |
| III plur. | circuiērunt o circuivērunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circuiĕram o circuivĕram |
| II sing. | circuiĕras o circuivĕras |
| III sing. | circuiĕrat o circuivĕrat |
| I plur. | circuierāmus o circuiverāmus |
| II plur. | circuierātis o circuiverātis |
| III plur. | circuiĕrant o circuivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | circuiĕro o circuivĕro |
| II sing. | circuiĕris o circuivĕris |
| III sing. | circuiĕrit o circuivĕrit |
| I plur. | circuierĭmus o circuiverĭmus |
| II plur. | circuierĭtis o circuiverĭtis |
| III plur. | circuiĕrint o circuivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | circŭĕam |
| II sing. | circŭĕas |
| III sing. | circŭĕat |
| I plur. | circŭeāmus |
| II plur. | circŭeātis |
| III plur. | circŭĕant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circŭīrem |
| II sing. | circŭīres |
| III sing. | circŭīret |
| I plur. | circŭirēmus |
| II plur. | circŭirētis |
| III plur. | circŭīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | circuiĕrim o circuivĕrim |
| II sing. | circuiĕris o circuivĕris |
| III sing. | circuiĕrit o circuivĕrit |
| I plur. | circuierĭmus o circuiverĭmus |
| II plur. | circuierĭtis o circuiverĭtis |
| III plur. | circuiĕrint o circuivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circuiissem o circuivissem |
| II sing. | circuiisses o circuivisses |
| III sing. | circuiisset o circuivisset |
| I plur. | circuiissēmus o circuivissēmus |
| II plur. | circuiissētis o circuivissētis |
| III plur. | circuiissent o circuivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | circŭi |
| II plur. | circŭīte |
| FUTUR |
| II sing. | circŭĭto |
| III sing. | circŭĭto |
| II plur. | circŭitōte |
| III plur. | circŭeunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| circŭiens, euntis |
| FUTUR |
| circuitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| circŭire |
| PARFAIT |
| circŭisse o circuivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | circuitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | circuitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | circŭeundi |
| Datif: | circŭeundo |
| Accusatif: | ad circŭeundum |
| Ablatif: | circŭeundo |
| SUPIN |
| circuitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CIRCUEO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|