Déclinaison / Conjugueur latin
circumclūdo - Diathèse active
(circumclūdo, circumclūdis, circumclusi, circumclūdĕre, circumclusum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | circumclūdo |
| II sing. | circumclūdis |
| III sing. | circumclūdit |
| I plur. | circumclūdĭmus |
| II plur. | circumclūdĭtis |
| III plur. | circumclūdunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumclūdēbam |
| II sing. | circumclūdēbas |
| III sing. | circumclūdēbat |
| I plur. | circumclūdebāmus |
| II plur. | circumclūdebātis |
| III plur. | circumclūdēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | circumclūdam |
| II sing. | circumclūdes |
| III sing. | circumclūdet |
| I plur. | circumclūdēmus |
| II plur. | circumclūdētis |
| III plur. | circumclūdent |
| PARFAIT |
| I sing. | circumclusi |
| II sing. | circumclusisti |
| III sing. | circumclusit |
| I plur. | circumclusĭmus |
| II plur. | circumclusistis |
| III plur. | circumclusērunt, circumclusēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumclusĕram |
| II sing. | circumclusĕras |
| III sing. | circumclusĕrat |
| I plur. | circumcluserāmus |
| II plur. | circumcluserātis |
| III plur. | circumclusĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | circumclusĕro |
| II sing. | circumclusĕris |
| III sing. | circumclusĕrit |
| I plur. | circumcluserĭmus |
| II plur. | circumcluserĭtis |
| III plur. | circumclusĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | circumclūdam |
| II sing. | circumclūdas |
| III sing. | circumclūdat |
| I plur. | circumclūdāmus |
| II plur. | circumclūdātis |
| III plur. | circumclūdant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumclūdĕrem |
| II sing. | circumclūdĕres |
| III sing. | circumclūdĕret |
| I plur. | circumclūderēmus |
| II plur. | circumclūderētis |
| III plur. | circumclūdĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | circumclusĕrim |
| II sing. | circumclusĕris |
| III sing. | circumclusĕrit |
| I plur. | circumcluserĭmus |
| II plur. | circumcluserĭtis |
| III plur. | circumclusĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumclusissem |
| II sing. | circumclusisses |
| III sing. | circumclusisset |
| I plur. | circumclusissēmus |
| II plur. | circumclusissētis |
| III plur. | circumclusissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | circumclūdĕ |
| II plur. | circumclūdĭte |
| FUTUR |
| II sing. | circumclūdĭto |
| III sing. | circumclūdĭto |
| II plur. | circumclūditōte |
| III plur. | circumclūdunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| circumclūdens, entis |
| FUTUR |
| circumclusūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| circumclūdĕre |
| PARFAIT |
| circumclusisse |
| FUTUR |
| Singolare: | circumclusūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | circumclusūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | circumclūdendi |
| Datif: | circumclūdendo |
| Accusatif: | ad circumclūdendum |
| Ablatif: | circumclūdendo |
| SUPIN |
| circumclusum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CIRCUMCLUDO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|