Déclinaison / Conjugueur latin
circumfĕro - Diathèse active
(circumfĕro, circumfĕrs, circumtuli, circumfĕrre, circumlatum)
verbe transitif anomal
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | circumfĕro |
| II sing. | circumfĕrs |
| III sing. | circumfĕrt |
| I plur. | circumfĕrĭmus |
| II plur. | circumfĕrtis |
| III plur. | circumfĕrunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumfĕrēbam |
| II sing. | circumfĕrēbas |
| III sing. | circumfĕrēbat |
| I plur. | circumfĕrebāmus |
| II plur. | circumfĕrebātis |
| III plur. | circumfĕrēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | circumfĕram |
| II sing. | circumfĕres |
| III sing. | circumfĕret |
| I plur. | circumfĕrēmus |
| II plur. | circumfĕrētis |
| III plur. | circumfĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | circumtuli |
| II sing. | circumtulisti |
| III sing. | circumtulit |
| I plur. | circumtulĭmus |
| II plur. | circumtulistis |
| III plur. | circumtulērunt, circumtulere |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumtulĕram |
| II sing. | circumtulĕras |
| III sing. | circumtulĕrat |
| I plur. | circumtulerāmus |
| II plur. | circumtulerātis |
| III plur. | circumtulērant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | circumtulĕro |
| II sing. | circumtulĕris |
| III sing. | circumtulĕrit |
| I plur. | circumtulerĭmus |
| II plur. | circumtulerĭtis |
| III plur. | circumtulĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | circumfĕram |
| II sing. | circumfĕras |
| III sing. | circumfĕrat |
| I plur. | circumfĕrāmus |
| II plur. | circumfĕrātis |
| III plur. | circumfĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumfĕrrem |
| II sing. | circumfĕrres |
| III sing. | circumfĕrret |
| I plur. | circumfĕrrēmus |
| II plur. | circumfĕrrētis |
| III plur. | circumfĕrrent |
| PARFAIT |
| I sing. | circumtulĕrim |
| II sing. | circumtulĕris |
| III sing. | circumtulĕrit |
| I plur. | circumtulerĭmus |
| II plur. | circumtulerĭtis |
| III plur. | circumtulĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumtulissem |
| II sing. | circumtulisses |
| III sing. | circumtulisset |
| I plur. | circumtulissēmus |
| II plur. | circumtulissētis |
| III plur. | circumtulissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | circumfĕr |
| II plur. | circumfĕrte |
| FUTUR |
| II sing. | circumfĕrto |
| III sing. | circumfĕrto |
| II plur. | circumfĕrtōte |
| III plur. | circumfĕrunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| circumfĕrens, entis |
| FUTUR |
| circumlatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| circumfĕrre |
| PARFAIT |
| circumtulisse |
| FUTUR |
| Singolare: | circumlatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | circumlatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | circumfĕrendi |
| Datif: | circumfĕrendo |
| Accusatif: | ad circumfĕrendum |
| Ablatif: | circumfĕrendo |
| SUPIN |
| circumlatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CIRCUMFERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|