Déclinaison / Conjugueur latin
circumĭcĭo - Diathèse active
(circumĭcĭo, circumĭcis, circumieci, circumĭcĕre, circumiectum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | circumĭcĭo |
| II sing. | circumĭcis |
| III sing. | circumĭcit |
| I plur. | circumĭcīmus |
| II plur. | circumĭcītis |
| III plur. | circumĭciunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumĭciēbam |
| II sing. | circumĭciēbas |
| III sing. | circumĭciēbat |
| I plur. | circumĭciebāmus |
| II plur. | circumĭciebātis |
| III plur. | circumĭciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | circumĭcĭam |
| II sing. | circumĭcĭes |
| III sing. | circumĭcĭet |
| I plur. | circumĭciēmus |
| II plur. | circumĭciētis |
| III plur. | circumĭcĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | circumieci |
| II sing. | circumiecisti |
| III sing. | circumiecit |
| I plur. | circumiecĭmus |
| II plur. | circumiecistis |
| III plur. | circumiecērunt, circumiecēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumiecĕram |
| II sing. | circumiecĕras |
| III sing. | circumiecĕrat |
| I plur. | circumiecerāmus |
| II plur. | circumiecerātis |
| III plur. | circumiecĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | circumiecĕro |
| II sing. | circumiecĕris |
| III sing. | circumiecĕrit |
| I plur. | circumiecerĭmus |
| II plur. | circumiecerĭtis |
| III plur. | circumiecĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | circumĭcĭam |
| II sing. | circumĭcĭas |
| III sing. | circumĭcĭat |
| I plur. | circumĭciāmus |
| II plur. | circumĭciātis |
| III plur. | circumĭcĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumĭcĕrem |
| II sing. | circumĭcĕres |
| III sing. | circumĭcĕret |
| I plur. | circumĭcerēmus |
| II plur. | circumĭcerētis |
| III plur. | circumĭcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | circumiecĕrim |
| II sing. | circumiecĕris |
| III sing. | circumiecĕrit |
| I plur. | circumiecerĭmus |
| II plur. | circumiecerĭtis |
| III plur. | circumiecĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumiecissem |
| II sing. | circumiecisses |
| III sing. | circumiecisset |
| I plur. | circumiecissēmus |
| II plur. | circumiecissētis |
| III plur. | circumiecissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | circumĭce |
| II plur. | circumĭcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | circumĭcĭto |
| III sing. | circumĭcĭto |
| II plur. | circumĭcitōte |
| III plur. | circumĭciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| circumĭciens, ientis |
| FUTUR |
| circumiectūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| circumĭcĕre |
| PARFAIT |
| circumiecisse |
| FUTUR |
| Singolare: | circumiectūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | circumiectūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | circumĭciendi |
| Datif: | circumĭciendo |
| Accusatif: | ad circumĭciendum |
| Ablatif: | circumĭciendo |
| SUPIN |
| circumiectum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CIRCUMICIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|