Déclinaison / Conjugueur latin
circumlustro - Diathèse active
(circumlustro, circumlustras, circumlustrāre, circumlustravi)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | circumlustro |
| II sing. | circumlustras |
| III sing. | circumlustrat |
| I plur. | circumlustrāmus |
| II plur. | circumlustrātis |
| III plur. | circumlustrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumlustrābam |
| II sing. | circumlustrābas |
| III sing. | circumlustrābat |
| I plur. | circumlustrabāmus |
| II plur. | circumlustrabātis |
| III plur. | circumlustrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | circumlustrābo |
| II sing. | circumlustrābis |
| III sing. | circumlustrābit |
| I plur. | circumlustrabĭmus |
| II plur. | circumlustrabĭtis |
| III plur. | circumlustrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | circumlustravi |
| II sing. | circumlustravisti |
| III sing. | circumlustravit |
| I plur. | circumlustravĭmus |
| II plur. | circumlustravistis |
| III plur. | circumlustravērunt, circumlustravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumlustravĕram |
| II sing. | circumlustravĕras |
| III sing. | circumlustravĕrat |
| I plur. | circumlustraverāmus |
| II plur. | circumlustraverātis |
| III plur. | circumlustravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | circumlustravĕro |
| II sing. | circumlustravĕris |
| III sing. | circumlustravĕrit |
| I plur. | circumlustraverĭmus |
| II plur. | circumlustraverĭtis |
| III plur. | circumlustravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | circumlustrem |
| II sing. | circumlustres |
| III sing. | circumlustret |
| I plur. | circumlustrēmus |
| II plur. | circumlustrētis |
| III plur. | circumlustrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumlustrārem |
| II sing. | circumlustrāres |
| III sing. | circumlustrāret |
| I plur. | circumlustrarēmus |
| II plur. | circumlustrarētis |
| III plur. | circumlustrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | circumlustravĕrim |
| II sing. | circumlustravĕris |
| III sing. | circumlustravĕrit |
| I plur. | circumlustraverĭmus |
| II plur. | circumlustraverĭtis |
| III plur. | circumlustravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumlustravissem |
| II sing. | circumlustravisses |
| III sing. | circumlustravisset |
| I plur. | circumlustravissēmus |
| II plur. | circumlustravissētis |
| III plur. | circumlustravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | circumlustra |
| II plur. | circumlustrāte |
| FUTUR |
| II sing. | circumlustrāto |
| III sing. | circumlustrāto |
| II plur. | circumlustratōte |
| III plur. | circumlustranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| circumlustrans, antis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| circumlustrāre |
| PARFAIT |
| circumlustravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | circumlustrandi |
| Datif: | circumlustrando |
| Accusatif: | ad circumlustrandum |
| Ablatif: | circumlustrando |
| SUPIN |
| |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CIRCUMLUSTRO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|