Déclinaison / Conjugueur latin
circumpōno - Diathèse active
(circumpōno, circumpōnis, circumposui, circumpōnĕre, circumpositum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | circumpōno |
| II sing. | circumpōnis |
| III sing. | circumpōnit |
| I plur. | circumpōnĭmus |
| II plur. | circumpōnĭtis |
| III plur. | circumpōnunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumpōnēbam |
| II sing. | circumpōnēbas |
| III sing. | circumpōnēbat |
| I plur. | circumpōnebāmus |
| II plur. | circumpōnebātis |
| III plur. | circumpōnēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | circumpōnam |
| II sing. | circumpōnes |
| III sing. | circumpōnet |
| I plur. | circumpōnēmus |
| II plur. | circumpōnētis |
| III plur. | circumpōnent |
| PARFAIT |
| I sing. | circumposui |
| II sing. | circumposuisti |
| III sing. | circumposuit |
| I plur. | circumposuĭmus |
| II plur. | circumposuistis |
| III plur. | circumposuērunt, circumposuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumposuĕram |
| II sing. | circumposuĕras |
| III sing. | circumposuĕrat |
| I plur. | circumposuerāmus |
| II plur. | circumposuerātis |
| III plur. | circumposuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | circumposuĕro |
| II sing. | circumposuĕris |
| III sing. | circumposuĕrit |
| I plur. | circumposuerĭmus |
| II plur. | circumposuerĭtis |
| III plur. | circumposuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | circumpōnam |
| II sing. | circumpōnas |
| III sing. | circumpōnat |
| I plur. | circumpōnāmus |
| II plur. | circumpōnātis |
| III plur. | circumpōnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumpōnĕrem |
| II sing. | circumpōnĕres |
| III sing. | circumpōnĕret |
| I plur. | circumpōnerēmus |
| II plur. | circumpōnerētis |
| III plur. | circumpōnĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | circumposuĕrim |
| II sing. | circumposuĕris |
| III sing. | circumposuĕrit |
| I plur. | circumposuerĭmus |
| II plur. | circumposuerĭtis |
| III plur. | circumposuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumposuissem |
| II sing. | circumposuisses |
| III sing. | circumposuisset |
| I plur. | circumposuissēmus |
| II plur. | circumposuissētis |
| III plur. | circumposuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | circumpōnĕ |
| II plur. | circumpōnĭte |
| FUTUR |
| II sing. | circumpōnĭto |
| III sing. | circumpōnĭto |
| II plur. | circumpōnitōte |
| III plur. | circumpōnunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| circumpōnens, entis |
| FUTUR |
| circumpositūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| circumpōnĕre |
| PARFAIT |
| circumposuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | circumpositūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | circumpositūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | circumpōnendi |
| Datif: | circumpōnendo |
| Accusatif: | ad circumpōnendum |
| Ablatif: | circumpōnendo |
| SUPIN |
| circumpositum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CIRCUMPONO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|