Déclinaison / Conjugueur latin
circumsĕdĕo - Diathèse active
(circumsĕdĕo, circumsĕdes, circumsedi, circumsĕdēre, circumsessum)
verbe transitif II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | circumsĕdĕo |
| II sing. | circumsĕdes |
| III sing. | circumsĕdet |
| I plur. | circumsĕdēmus |
| II plur. | circumsĕdētis |
| III plur. | circumsĕdent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumsĕdēbam |
| II sing. | circumsĕdēbas |
| III sing. | circumsĕdēbat |
| I plur. | circumsĕdabāmus |
| II plur. | circumsĕdebātis |
| III plur. | circumsĕdēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | circumsĕdēbo |
| II sing. | circumsĕdēbis |
| III sing. | circumsĕdēbit |
| I plur. | circumsĕdebĭmus |
| II plur. | circumsĕdebĭtis |
| III plur. | circumsĕdēbunt |
| PARFAIT |
| I sing. | circumsedi |
| II sing. | circumsedisti |
| III sing. | circumsedit |
| I plur. | circumsedĭmus |
| II plur. | circumsedistis |
| III plur. | circumsedērunt, circumsedēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumsedĕram |
| II sing. | circumsedĕras |
| III sing. | circumsedĕrat |
| I plur. | circumsederāmus |
| II plur. | circumsederātis |
| III plur. | circumsedĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | circumsedĕro |
| II sing. | circumsedĕris |
| III sing. | circumsedĕrit |
| I plur. | circumsederĭmus |
| II plur. | circumsederĭtis |
| III plur. | circumsedĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | circumsĕdĕam |
| II sing. | circumsĕdĕas |
| III sing. | circumsĕdĕat |
| I plur. | circumsĕdeāmus |
| II plur. | circumsĕdeātis |
| III plur. | circumsĕdĕant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumsĕdērem |
| II sing. | circumsĕdēres |
| III sing. | circumsĕdēret |
| I plur. | circumsĕderēmus |
| II plur. | circumsĕderētis |
| III plur. | circumsĕdērent |
| PARFAIT |
| I sing. | circumsedĕrim |
| II sing. | circumsedĕris |
| III sing. | circumsedĕrit |
| I plur. | circumsederĭmus |
| II plur. | circumsederĭtis |
| III plur. | circumsedĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumsedissem |
| II sing. | circumsedisses |
| III sing. | circumsedisset |
| I plur. | circumsedissēmus |
| II plur. | circumsedissētis |
| III plur. | circumsedissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | circumsĕde |
| II plur. | circumsĕdēte |
| FUTUR |
| II sing. | circumsĕdēto |
| III sing. | circumsĕdēto |
| II plur. | circumsĕdetōte |
| III plur. | circumsĕdento |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| circumsĕdens, entis |
| FUTUR |
| circumsessūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| circumsĕdēre |
| PARFAIT |
| circumsedisse |
| FUTUR |
| Singolare: | circumsessūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | circumsessūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | circumsĕdendi |
| Datif: | circumsĕdendo |
| Accusatif: | ad circumsĕdendum |
| Ablatif: | circumsĕdendo |
| SUPIN |
| circumsessum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CIRCUMSEDEO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|