Déclinaison / Conjugueur latin
circumstrĕpo - Diathèse active
(circumstrĕpo, circumstrĕpis, circumstrepui, circumstrĕpĕre, circumstrepitum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | circumstrĕpo |
| II sing. | circumstrĕpis |
| III sing. | circumstrĕpit |
| I plur. | circumstrĕpĭmus |
| II plur. | circumstrĕpĭtis |
| III plur. | circumstrĕpunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumstrĕpēbam |
| II sing. | circumstrĕpēbas |
| III sing. | circumstrĕpēbat |
| I plur. | circumstrĕpebāmus |
| II plur. | circumstrĕpebātis |
| III plur. | circumstrĕpēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | circumstrĕpam |
| II sing. | circumstrĕpes |
| III sing. | circumstrĕpet |
| I plur. | circumstrĕpēmus |
| II plur. | circumstrĕpētis |
| III plur. | circumstrĕpent |
| PARFAIT |
| I sing. | circumstrepui |
| II sing. | circumstrepuisti |
| III sing. | circumstrepuit |
| I plur. | circumstrepuĭmus |
| II plur. | circumstrepuistis |
| III plur. | circumstrepuērunt, circumstrepuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumstrepuĕram |
| II sing. | circumstrepuĕras |
| III sing. | circumstrepuĕrat |
| I plur. | circumstrepuerāmus |
| II plur. | circumstrepuerātis |
| III plur. | circumstrepuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | circumstrepuĕro |
| II sing. | circumstrepuĕris |
| III sing. | circumstrepuĕrit |
| I plur. | circumstrepuerĭmus |
| II plur. | circumstrepuerĭtis |
| III plur. | circumstrepuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | circumstrĕpam |
| II sing. | circumstrĕpas |
| III sing. | circumstrĕpat |
| I plur. | circumstrĕpāmus |
| II plur. | circumstrĕpātis |
| III plur. | circumstrĕpant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumstrĕpĕrem |
| II sing. | circumstrĕpĕres |
| III sing. | circumstrĕpĕret |
| I plur. | circumstrĕperēmus |
| II plur. | circumstrĕperētis |
| III plur. | circumstrĕpĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | circumstrepuĕrim |
| II sing. | circumstrepuĕris |
| III sing. | circumstrepuĕrit |
| I plur. | circumstrepuerĭmus |
| II plur. | circumstrepuerĭtis |
| III plur. | circumstrepuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumstrepuissem |
| II sing. | circumstrepuisses |
| III sing. | circumstrepuisset |
| I plur. | circumstrepuissēmus |
| II plur. | circumstrepuissētis |
| III plur. | circumstrepuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | circumstrĕpĕ |
| II plur. | circumstrĕpĭte |
| FUTUR |
| II sing. | circumstrĕpĭto |
| III sing. | circumstrĕpĭto |
| II plur. | circumstrĕpitōte |
| III plur. | circumstrĕpunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| circumstrĕpens, entis |
| FUTUR |
| circumstrepitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| circumstrĕpĕre |
| PARFAIT |
| circumstrepuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | circumstrepitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | circumstrepitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | circumstrĕpendi |
| Datif: | circumstrĕpendo |
| Accusatif: | ad circumstrĕpendum |
| Ablatif: | circumstrĕpendo |
| SUPIN |
| circumstrepitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CIRCUMSTREPO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|