Déclinaison / Conjugueur latin
circumvăgor - Diathèse active
(circumvăgor, circumvăgāris, circumvăgāri)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | circumvăgor |
| II sing. | circumvăgāris, circumvăgāre |
| III sing. | circumvăgātur |
| I plur. | circumvăgāmur |
| II plur. | circumvăgamĭni |
| III plur. | circumvăgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumvăgābar |
| II sing. | circumvăgabāris, circumvăgabāre |
| III sing. | circumvăgabātur |
| I plur. | circumvăgabāmus |
| II plur. | circumvăgabamĭni |
| III plur. | circumvăgantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | circumvăgābor |
| II sing. | circumvăgabĕris, circumvăgabĕre |
| III sing. | circumvăgabĭtur |
| I plur. | circumvăgabĭmur |
| II plur. | circumvăgabimĭni |
| III plur. | circumvăgabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | sum |
| II sing. | es |
| III sing. | est |
| I plur. | sumus |
| II plur. | estis |
| III plur. | sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | eram |
| II sing. | eras |
| III sing. | erat |
| I plur. | eramus |
| II plur. | eratis |
| III plur. | erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ero |
| II sing. | eris |
| III sing. | erit |
| I plur. | erimus |
| II plur. | eritis |
| III plur. | erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | circumvăger |
| II sing. | circumvăgēris, circumvăgēre |
| III sing. | circumvăgētur |
| I plur. | circumvăgēmur |
| II plur. | circumvăgemĭni |
| III plur. | circumvăgentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumvăgārer |
| II sing. | circumvăgarēris, circumvăgarēre |
| III sing. | circumvăgarētur |
| I plur. | circumvăgāremur |
| II plur. | circumvăgaremĭni |
| III plur. | circumvăgarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | sim |
| II sing. | sis |
| III sing. | sit |
| I plur. | simus |
| II plur. | sitis |
| III plur. | sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | essem |
| II sing. | esses |
| III sing. | esset |
| I plur. | essemus |
| II plur. | essetis |
| III plur. | essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | circumvăgāre |
| II plur. | circumvăgamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | circumvăgātor |
| III sing. | circumvăgātor |
| II plur. | |
| III plur. | circumvăgantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| circumvăgāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| circumvăgans, antis |
| FUTUR |
| |
| SUPIN |
| Attivo: | |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | circumvăgandi |
| Datif: | circumvăgando |
| Accusatif: | circumvăgandum |
| Ablatif: | circumvăgando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |