Déclinaison / Conjugueur latin
clārĭfĭco - Diathèse active
(clārĭfĭco, clārĭfĭcas, clarificavi, clārĭfĭcāre, clarificatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | clārĭfĭco |
| II sing. | clārĭfĭcas |
| III sing. | clārĭfĭcat |
| I plur. | clārĭfĭcāmus |
| II plur. | clārĭfĭcātis |
| III plur. | clārĭfĭcant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | clārĭfĭcābam |
| II sing. | clārĭfĭcābas |
| III sing. | clārĭfĭcābat |
| I plur. | clārĭfĭcabāmus |
| II plur. | clārĭfĭcabātis |
| III plur. | clārĭfĭcābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | clārĭfĭcābo |
| II sing. | clārĭfĭcābis |
| III sing. | clārĭfĭcābit |
| I plur. | clārĭfĭcabĭmus |
| II plur. | clārĭfĭcabĭtis |
| III plur. | clārĭfĭcābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | clarificavi |
| II sing. | clarificavisti |
| III sing. | clarificavit |
| I plur. | clarificavĭmus |
| II plur. | clarificavistis |
| III plur. | clarificavērunt, clarificavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | clarificavĕram |
| II sing. | clarificavĕras |
| III sing. | clarificavĕrat |
| I plur. | clarificaverāmus |
| II plur. | clarificaverātis |
| III plur. | clarificavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | clarificavĕro |
| II sing. | clarificavĕris |
| III sing. | clarificavĕrit |
| I plur. | clarificaverĭmus |
| II plur. | clarificaverĭtis |
| III plur. | clarificavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | clārĭfĭcem |
| II sing. | clārĭfĭces |
| III sing. | clārĭfĭcet |
| I plur. | clārĭfĭcēmus |
| II plur. | clārĭfĭcētis |
| III plur. | clārĭfĭcent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | clārĭfĭcārem |
| II sing. | clārĭfĭcāres |
| III sing. | clārĭfĭcāret |
| I plur. | clārĭfĭcarēmus |
| II plur. | clārĭfĭcarētis |
| III plur. | clārĭfĭcārent |
| PARFAIT |
| I sing. | clarificavĕrim |
| II sing. | clarificavĕris |
| III sing. | clarificavĕrit |
| I plur. | clarificaverĭmus |
| II plur. | clarificaverĭtis |
| III plur. | clarificavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | clarificavissem |
| II sing. | clarificavisses |
| III sing. | clarificavisset |
| I plur. | clarificavissēmus |
| II plur. | clarificavissētis |
| III plur. | clarificavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | clārĭfĭca |
| II plur. | clārĭfĭcāte |
| FUTUR |
| II sing. | clārĭfĭcāto |
| III sing. | clārĭfĭcāto |
| II plur. | clārĭfĭcatōte |
| III plur. | clārĭfĭcanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| clārĭfĭcans, antis |
| FUTUR |
| clarificatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| clārĭfĭcāre |
| PARFAIT |
| clarificavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | clarificatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | clarificatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | clārĭfĭcandi |
| Datif: | clārĭfĭcando |
| Accusatif: | ad clārĭfĭcandum |
| Ablatif: | clārĭfĭcando |
| SUPIN |
| clarificatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CLARIFICO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|