Déclinaison / Conjugueur latin
cŏarctor - Diathèse passive
(cŏarcto, cŏarctas, coarctavi, cŏarctāre, coarctatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | cŏarctor |
| II sing. | cŏarctāris, cŏarctāre |
| III sing. | cŏarctātur |
| I plur. | cŏarctāmur |
| II plur. | cŏarctamĭni |
| III plur. | cŏarctantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | cŏarctābar |
| II sing. | cŏarctabāris, cŏarctabāre |
| III sing. | cŏarctabātur |
| I plur. | cŏarctabāmur |
| II plur. | cŏarctabamĭni |
| III plur. | cŏarctabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | cŏarctābor |
| II sing. | cŏarctabĕris, cŏarctabĕre |
| III sing. | cŏarctabĭtur |
| I plur. | cŏarctabĭmur |
| II plur. | cŏarctabimĭni |
| III plur. | cŏarctabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | coarctatus, a, um sum |
| II sing. | coarctatus, a, um es |
| III sing. | coarctatus, a, um est |
| I plur. | coarctati, ae, a sumus |
| II plur. | coarctati, ae, a estis |
| III plur. | coarctati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | coarctatus, a, um eram |
| II sing. | coarctatus, a, um eras |
| III sing. | coarctatus, a, um erat |
| I plur. | coarctati, ae, a eramus |
| II plur. | coarctati, ae, a eratis |
| III plur. | coarctati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | coarctatus, a, um ero |
| II sing. | coarctatus, a, um eris |
| III sing. | coarctatus, a, um erit |
| I plur. | coarctati, ae, a erimus |
| II plur. | coarctati, ae, a eritis |
| III plur. | coarctati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | cŏarcter |
| II sing. | cŏarctēris, cŏarctēre |
| III sing. | cŏarctētur |
| I plur. | cŏarctēmur |
| II plur. | cŏarctemĭni |
| III plur. | cŏarctentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | cŏarctārer |
| II sing. | cŏarctarēris, cŏarctarēre |
| III sing. | cŏarctarētur |
| I plur. | cŏarctarēmur |
| II plur. | cŏarctaremĭni |
| III plur. | cŏarctarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | coarctatus, a, um sim |
| II sing. | coarctatus, a, um sis |
| III sing. | coarctatus, a, um sit |
| I plur. | coarctati, ae, a simus |
| II plur. | coarctati, ae, a sitis |
| III plur. | coarctati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | coarctatus, a, um essem |
| II sing. | coarctatus, a, um esses |
| III sing. | coarctatus, a, um esset |
| I plur. | coarctati, ae, a essemus |
| II plur. | coarctati, ae, a essetis |
| III plur. | coarctati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | cŏarctāre |
| II plur. | cŏarctamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | cŏarctātor |
| III sing. | cŏarctātor |
| II plur. | |
| III plur. | cŏarctantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| coarctatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| cŏarctāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | coarctatus, a, um esse |
| Plurale: | coarctati, ae, a esse |
| FUTUR |
| coarctatum esse |
| GERUNDIVO |
| cŏarctandus, a, um | |