Déclinaison / Conjugueur latin
collaetor - Diathèse active
(collaetor, collaetāris, collaetāri, collaetatus, collaetatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | collaetor |
| II sing. | collaetāris, collaetāre |
| III sing. | collaetātur |
| I plur. | collaetāmur |
| II plur. | collaetamĭni |
| III plur. | collaetantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | collaetābar |
| II sing. | collaetabāris, collaetabāre |
| III sing. | collaetabātur |
| I plur. | collaetabāmus |
| II plur. | collaetabamĭni |
| III plur. | collaetantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | collaetābor |
| II sing. | collaetabĕris, collaetabĕre |
| III sing. | collaetabĭtur |
| I plur. | collaetabĭmur |
| II plur. | collaetabimĭni |
| III plur. | collaetabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | collaetatus, a, um sum |
| II sing. | collaetatus, a, um es |
| III sing. | collaetatus, a, um est |
| I plur. | collaetati, ae, a sumus |
| II plur. | collaetati, ae, a estis |
| III plur. | collaetati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | collaetatus, a, um eram |
| II sing. | collaetatus, a, um eras |
| III sing. | collaetatus, a, um erat |
| I plur. | collaetati, ae, a eramus |
| II plur. | collaetati, ae, a eratis |
| III plur. | collaetati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | collaetatus, a, um ero |
| II sing. | collaetatus, a, um eris |
| III sing. | collaetatus, a, um erit |
| I plur. | collaetati, ae, a erimus |
| II plur. | collaetati, ae, a eritis |
| III plur. | collaetati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | collaeter |
| II sing. | collaetēris, collaetēre |
| III sing. | collaetētur |
| I plur. | collaetēmur |
| II plur. | collaetemĭni |
| III plur. | collaetentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | collaetārer |
| II sing. | collaetarēris, collaetarēre |
| III sing. | collaetarētur |
| I plur. | collaetāremur |
| II plur. | collaetaremĭni |
| III plur. | collaetarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | collaetatus, a, um sim |
| II sing. | collaetatus, a, um sis |
| III sing. | collaetatus, a, um sit |
| I plur. | collaetati, ae, a simus |
| II plur. | collaetati, ae, a sitis |
| III plur. | collaetati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | collaetatus, a, um essem |
| II sing. | collaetatus, a, um esses |
| III sing. | collaetatus, a, um esset |
| I plur. | collaetati, ae, a essemus |
| II plur. | collaetati, ae, a essetis |
| III plur. | collaetati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | collaetāre |
| II plur. | collaetamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | collaetātor |
| III sing. | collaetātor |
| II plur. | |
| III plur. | collaetantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| collaetāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | collaetatus, a, um esse |
| Plurale: | collaetati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | collaetatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | collaetatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| collaetans, antis |
| FUTUR |
| collaetatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | collaetatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | collaetandi |
| Datif: | collaetando |
| Accusatif: | collaetandum |
| Ablatif: | collaetando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |