Déclinaison / Conjugueur latin
collīnĕor - Diathèse passive
(collīnĕo, collīnĕas, collineavi, collīnĕāre, collineatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | collīnĕor |
| II sing. | collīnĕāris, collīnĕāre |
| III sing. | collīnĕātur |
| I plur. | collīnĕāmur |
| II plur. | collīnĕamĭni |
| III plur. | collīnĕantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | collīnĕābar |
| II sing. | collīnĕabāris, collīnĕabāre |
| III sing. | collīnĕabātur |
| I plur. | collīnĕabāmur |
| II plur. | collīnĕabamĭni |
| III plur. | collīnĕabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | collīnĕābor |
| II sing. | collīnĕabĕris, collīnĕabĕre |
| III sing. | collīnĕabĭtur |
| I plur. | collīnĕabĭmur |
| II plur. | collīnĕabimĭni |
| III plur. | collīnĕabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | collineatus, a, um sum |
| II sing. | collineatus, a, um es |
| III sing. | collineatus, a, um est |
| I plur. | collineati, ae, a sumus |
| II plur. | collineati, ae, a estis |
| III plur. | collineati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | collineatus, a, um eram |
| II sing. | collineatus, a, um eras |
| III sing. | collineatus, a, um erat |
| I plur. | collineati, ae, a eramus |
| II plur. | collineati, ae, a eratis |
| III plur. | collineati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | collineatus, a, um ero |
| II sing. | collineatus, a, um eris |
| III sing. | collineatus, a, um erit |
| I plur. | collineati, ae, a erimus |
| II plur. | collineati, ae, a eritis |
| III plur. | collineati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | collīnĕer |
| II sing. | collīnĕēris, collīnĕēre |
| III sing. | collīnĕētur |
| I plur. | collīnĕēmur |
| II plur. | collīnĕemĭni |
| III plur. | collīnĕentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | collīnĕārer |
| II sing. | collīnĕarēris, collīnĕarēre |
| III sing. | collīnĕarētur |
| I plur. | collīnĕarēmur |
| II plur. | collīnĕaremĭni |
| III plur. | collīnĕarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | collineatus, a, um sim |
| II sing. | collineatus, a, um sis |
| III sing. | collineatus, a, um sit |
| I plur. | collineati, ae, a simus |
| II plur. | collineati, ae, a sitis |
| III plur. | collineati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | collineatus, a, um essem |
| II sing. | collineatus, a, um esses |
| III sing. | collineatus, a, um esset |
| I plur. | collineati, ae, a essemus |
| II plur. | collineati, ae, a essetis |
| III plur. | collineati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | collīnĕāre |
| II plur. | collīnĕamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | collīnĕātor |
| III sing. | collīnĕātor |
| II plur. | |
| III plur. | collīnĕantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| collineatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| collīnĕāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | collineatus, a, um esse |
| Plurale: | collineati, ae, a esse |
| FUTUR |
| collineatum esse |
| GERUNDIVO |
| collīnĕandus, a, um | |