Déclinaison / Conjugueur latin
collŏcor - Diathèse passive
(collŏco, collŏcas, collocavi, collŏcāre, collocatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | collŏcor |
| II sing. | collŏcāris, collŏcāre |
| III sing. | collŏcātur |
| I plur. | collŏcāmur |
| II plur. | collŏcamĭni |
| III plur. | collŏcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | collŏcābar |
| II sing. | collŏcabāris, collŏcabāre |
| III sing. | collŏcabātur |
| I plur. | collŏcabāmur |
| II plur. | collŏcabamĭni |
| III plur. | collŏcabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | collŏcābor |
| II sing. | collŏcabĕris, collŏcabĕre |
| III sing. | collŏcabĭtur |
| I plur. | collŏcabĭmur |
| II plur. | collŏcabimĭni |
| III plur. | collŏcabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | collocatus, a, um sum |
| II sing. | collocatus, a, um es |
| III sing. | collocatus, a, um est |
| I plur. | collocati, ae, a sumus |
| II plur. | collocati, ae, a estis |
| III plur. | collocati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | collocatus, a, um eram |
| II sing. | collocatus, a, um eras |
| III sing. | collocatus, a, um erat |
| I plur. | collocati, ae, a eramus |
| II plur. | collocati, ae, a eratis |
| III plur. | collocati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | collocatus, a, um ero |
| II sing. | collocatus, a, um eris |
| III sing. | collocatus, a, um erit |
| I plur. | collocati, ae, a erimus |
| II plur. | collocati, ae, a eritis |
| III plur. | collocati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | collŏcer |
| II sing. | collŏcēris, collŏcēre |
| III sing. | collŏcētur |
| I plur. | collŏcēmur |
| II plur. | collŏcemĭni |
| III plur. | collŏcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | collŏcārer |
| II sing. | collŏcarēris, collŏcarēre |
| III sing. | collŏcarētur |
| I plur. | collŏcarēmur |
| II plur. | collŏcaremĭni |
| III plur. | collŏcarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | collocatus, a, um sim |
| II sing. | collocatus, a, um sis |
| III sing. | collocatus, a, um sit |
| I plur. | collocati, ae, a simus |
| II plur. | collocati, ae, a sitis |
| III plur. | collocati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | collocatus, a, um essem |
| II sing. | collocatus, a, um esses |
| III sing. | collocatus, a, um esset |
| I plur. | collocati, ae, a essemus |
| II plur. | collocati, ae, a essetis |
| III plur. | collocati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | collŏcāre |
| II plur. | collŏcamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | collŏcātor |
| III sing. | collŏcātor |
| II plur. | |
| III plur. | collŏcantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| collocatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| collŏcāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | collocatus, a, um esse |
| Plurale: | collocati, ae, a esse |
| FUTUR |
| collocatum esse |
| GERUNDIVO |
| collŏcandus, a, um | |