Déclinaison / Conjugueur latin
cŏlumbor - Diathèse active
(cŏlumbor, cŏlumbāris, cŏlumbāri, columbatus, columbatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | cŏlumbor |
| II sing. | cŏlumbāris, cŏlumbāre |
| III sing. | cŏlumbātur |
| I plur. | cŏlumbāmur |
| II plur. | cŏlumbamĭni |
| III plur. | cŏlumbantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | cŏlumbābar |
| II sing. | cŏlumbabāris, cŏlumbabāre |
| III sing. | cŏlumbabātur |
| I plur. | cŏlumbabāmus |
| II plur. | cŏlumbabamĭni |
| III plur. | cŏlumbantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | cŏlumbābor |
| II sing. | cŏlumbabĕris, cŏlumbabĕre |
| III sing. | cŏlumbabĭtur |
| I plur. | cŏlumbabĭmur |
| II plur. | cŏlumbabimĭni |
| III plur. | cŏlumbabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | columbatus, a, um sum |
| II sing. | columbatus, a, um es |
| III sing. | columbatus, a, um est |
| I plur. | columbati, ae, a sumus |
| II plur. | columbati, ae, a estis |
| III plur. | columbati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | columbatus, a, um eram |
| II sing. | columbatus, a, um eras |
| III sing. | columbatus, a, um erat |
| I plur. | columbati, ae, a eramus |
| II plur. | columbati, ae, a eratis |
| III plur. | columbati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | columbatus, a, um ero |
| II sing. | columbatus, a, um eris |
| III sing. | columbatus, a, um erit |
| I plur. | columbati, ae, a erimus |
| II plur. | columbati, ae, a eritis |
| III plur. | columbati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | cŏlumber |
| II sing. | cŏlumbēris, cŏlumbēre |
| III sing. | cŏlumbētur |
| I plur. | cŏlumbēmur |
| II plur. | cŏlumbemĭni |
| III plur. | cŏlumbentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | cŏlumbārer |
| II sing. | cŏlumbarēris, cŏlumbarēre |
| III sing. | cŏlumbarētur |
| I plur. | cŏlumbāremur |
| II plur. | cŏlumbaremĭni |
| III plur. | cŏlumbarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | columbatus, a, um sim |
| II sing. | columbatus, a, um sis |
| III sing. | columbatus, a, um sit |
| I plur. | columbati, ae, a simus |
| II plur. | columbati, ae, a sitis |
| III plur. | columbati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | columbatus, a, um essem |
| II sing. | columbatus, a, um esses |
| III sing. | columbatus, a, um esset |
| I plur. | columbati, ae, a essemus |
| II plur. | columbati, ae, a essetis |
| III plur. | columbati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | cŏlumbāre |
| II plur. | cŏlumbamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | cŏlumbātor |
| III sing. | cŏlumbātor |
| II plur. | |
| III plur. | cŏlumbantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| cŏlumbāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | columbatus, a, um esse |
| Plurale: | columbati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | columbatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | columbatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| cŏlumbans, antis |
| FUTUR |
| columbatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | columbatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | cŏlumbandi |
| Datif: | cŏlumbando |
| Accusatif: | cŏlumbandum |
| Ablatif: | cŏlumbando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |