Déclinaison / Conjugueur latin
commandūcor - Diathèse passive
(commandūco, commandūcas, commanducavi, commandūcāre, commanducatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | commandūcor |
| II sing. | commandūcāris, commandūcāre |
| III sing. | commandūcātur |
| I plur. | commandūcāmur |
| II plur. | commandūcamĭni |
| III plur. | commandūcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | commandūcābar |
| II sing. | commandūcabāris, commandūcabāre |
| III sing. | commandūcabātur |
| I plur. | commandūcabāmur |
| II plur. | commandūcabamĭni |
| III plur. | commandūcabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | commandūcābor |
| II sing. | commandūcabĕris, commandūcabĕre |
| III sing. | commandūcabĭtur |
| I plur. | commandūcabĭmur |
| II plur. | commandūcabimĭni |
| III plur. | commandūcabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | commanducatus, a, um sum |
| II sing. | commanducatus, a, um es |
| III sing. | commanducatus, a, um est |
| I plur. | commanducati, ae, a sumus |
| II plur. | commanducati, ae, a estis |
| III plur. | commanducati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | commanducatus, a, um eram |
| II sing. | commanducatus, a, um eras |
| III sing. | commanducatus, a, um erat |
| I plur. | commanducati, ae, a eramus |
| II plur. | commanducati, ae, a eratis |
| III plur. | commanducati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | commanducatus, a, um ero |
| II sing. | commanducatus, a, um eris |
| III sing. | commanducatus, a, um erit |
| I plur. | commanducati, ae, a erimus |
| II plur. | commanducati, ae, a eritis |
| III plur. | commanducati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | commandūcer |
| II sing. | commandūcēris, commandūcēre |
| III sing. | commandūcētur |
| I plur. | commandūcēmur |
| II plur. | commandūcemĭni |
| III plur. | commandūcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | commandūcārer |
| II sing. | commandūcarēris, commandūcarēre |
| III sing. | commandūcarētur |
| I plur. | commandūcarēmur |
| II plur. | commandūcaremĭni |
| III plur. | commandūcarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | commanducatus, a, um sim |
| II sing. | commanducatus, a, um sis |
| III sing. | commanducatus, a, um sit |
| I plur. | commanducati, ae, a simus |
| II plur. | commanducati, ae, a sitis |
| III plur. | commanducati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | commanducatus, a, um essem |
| II sing. | commanducatus, a, um esses |
| III sing. | commanducatus, a, um esset |
| I plur. | commanducati, ae, a essemus |
| II plur. | commanducati, ae, a essetis |
| III plur. | commanducati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | commandūcāre |
| II plur. | commandūcamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | commandūcātor |
| III sing. | commandūcātor |
| II plur. | |
| III plur. | commandūcantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| commanducatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| commandūcāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | commanducatus, a, um esse |
| Plurale: | commanducati, ae, a esse |
| FUTUR |
| commanducatum esse |
| GERUNDIVO |
| commandūcandus, a, um | |