Déclinaison / Conjugueur latin
commātūresco - Diathèse active
(commātūresco, commātūrescis, commātūrescĕre, commaturui)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | commātūresco |
| II sing. | commātūrescis |
| III sing. | commātūrescit |
| I plur. | commātūrescĭmus |
| II plur. | commātūrescĭtis |
| III plur. | commātūrescunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | commātūrescēbam |
| II sing. | commātūrescēbas |
| III sing. | commātūrescēbat |
| I plur. | commātūrescebāmus |
| II plur. | commātūrescebātis |
| III plur. | commātūrescēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | commātūrescam |
| II sing. | commātūresces |
| III sing. | commātūrescet |
| I plur. | commātūrescēmus |
| II plur. | commātūrescētis |
| III plur. | commātūrescent |
| PARFAIT |
| I sing. | commaturui |
| II sing. | commaturuisti |
| III sing. | commaturuit |
| I plur. | commaturuĭmus |
| II plur. | commaturuistis |
| III plur. | commaturuērunt, commaturuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | commaturuĕram |
| II sing. | commaturuĕras |
| III sing. | commaturuĕrat |
| I plur. | commaturuerāmus |
| II plur. | commaturuerātis |
| III plur. | commaturuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | commaturuĕro |
| II sing. | commaturuĕris |
| III sing. | commaturuĕrit |
| I plur. | commaturuerĭmus |
| II plur. | commaturuerĭtis |
| III plur. | commaturuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | commātūrescam |
| II sing. | commātūrescas |
| III sing. | commātūrescat |
| I plur. | commātūrescāmus |
| II plur. | commātūrescātis |
| III plur. | commātūrescant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | commātūrescĕrem |
| II sing. | commātūrescĕres |
| III sing. | commātūrescĕret |
| I plur. | commātūrescerēmus |
| II plur. | commātūrescerētis |
| III plur. | commātūrescĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | commaturuĕrim |
| II sing. | commaturuĕris |
| III sing. | commaturuĕrit |
| I plur. | commaturuerĭmus |
| II plur. | commaturuerĭtis |
| III plur. | commaturuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | commaturuissem |
| II sing. | commaturuisses |
| III sing. | commaturuisset |
| I plur. | commaturuissēmus |
| II plur. | commaturuissētis |
| III plur. | commaturuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | commātūrescĕ |
| II plur. | commātūrescĭte |
| FUTUR |
| II sing. | commātūrescĭto |
| III sing. | commātūrescĭto |
| II plur. | commātūrescitōte |
| III plur. | commātūrescunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| commātūrescens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| commātūrescĕre |
| PARFAIT |
| commaturuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | commātūrescendi |
| Datif: | commātūrescendo |
| Accusatif: | ad commātūrescendum |
| Ablatif: | commātūrescendo |
| SUPIN |
| |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:COMMATURESCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|