Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | commiscibilis |
| Gen. | commiscibilis |
| Dat. | commiscibili |
| Acc. | commiscibilem |
| Abl. | commiscibili |
| Voc. | commiscibilis |
| PLURIEL |
| Nom. | commiscibiles |
| Gen. | commiscibilĭum |
| Dat. | commiscibilĭbus |
| Acc. | commiscibiles |
| Abl. | commiscibilĭbus |
| Voc. | commiscibiles |
| SINGULIER |
| Nom. | commiscibilis |
| Gen. | commiscibilis |
| Dat. | commiscibili |
| Acc. | commiscibilem |
| Abl. | commiscibili |
| Voc. | commiscibilis |
| PLURIEL |
| Nom. | commiscibiles |
| Gen. | commiscibilĭum |
| Dat. | commiscibilĭbus |
| Acc. | commiscibiles |
| Abl. | commiscibilĭbus |
| Voc. | commiscibiles |
| SINGULIER |
| Nom. | commiscibile |
| Gen. | commiscibilis |
| Dat. | commiscibili |
| Acc. | commiscibile |
| Abl. | commiscibili |
| Voc. | commiscibile |
| PLURIEL |
| Nom. | commiscibilĭa |
| Gen. | commiscibilĭum |
| Dat. | commiscibilĭbus |
| Acc. | commiscibilĭa |
| Abl. | commiscibilĭbus | |