Déclinaison / Conjugueur latin
compenso - Diathèse active
(compenso, compensas, compensavi, compensāre, compensatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | compenso |
| II sing. | compensas |
| III sing. | compensat |
| I plur. | compensāmus |
| II plur. | compensātis |
| III plur. | compensant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | compensābam |
| II sing. | compensābas |
| III sing. | compensābat |
| I plur. | compensabāmus |
| II plur. | compensabātis |
| III plur. | compensābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | compensābo |
| II sing. | compensābis |
| III sing. | compensābit |
| I plur. | compensabĭmus |
| II plur. | compensabĭtis |
| III plur. | compensābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | compensavi |
| II sing. | compensavisti |
| III sing. | compensavit |
| I plur. | compensavĭmus |
| II plur. | compensavistis |
| III plur. | compensavērunt, compensavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | compensavĕram |
| II sing. | compensavĕras |
| III sing. | compensavĕrat |
| I plur. | compensaverāmus |
| II plur. | compensaverātis |
| III plur. | compensavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | compensavĕro |
| II sing. | compensavĕris |
| III sing. | compensavĕrit |
| I plur. | compensaverĭmus |
| II plur. | compensaverĭtis |
| III plur. | compensavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | compensem |
| II sing. | compenses |
| III sing. | compenset |
| I plur. | compensēmus |
| II plur. | compensētis |
| III plur. | compensent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | compensārem |
| II sing. | compensāres |
| III sing. | compensāret |
| I plur. | compensarēmus |
| II plur. | compensarētis |
| III plur. | compensārent |
| PARFAIT |
| I sing. | compensavĕrim |
| II sing. | compensavĕris |
| III sing. | compensavĕrit |
| I plur. | compensaverĭmus |
| II plur. | compensaverĭtis |
| III plur. | compensavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | compensavissem |
| II sing. | compensavisses |
| III sing. | compensavisset |
| I plur. | compensavissēmus |
| II plur. | compensavissētis |
| III plur. | compensavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | compensa |
| II plur. | compensāte |
| FUTUR |
| II sing. | compensāto |
| III sing. | compensāto |
| II plur. | compensatōte |
| III plur. | compensanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| compensans, antis |
| FUTUR |
| compensatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| compensāre |
| PARFAIT |
| compensavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | compensatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | compensatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | compensandi |
| Datif: | compensando |
| Accusatif: | ad compensandum |
| Ablatif: | compensando |
| SUPIN |
| compensatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:COMPENSO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|