Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | concertativus |
| Gen. | concertativi |
| Dat. | concertativo |
| Acc. | concertativum |
| Abl. | concertativo |
| Voc. | concertative |
| PLURIEL |
| Nom. | concertativi |
| Gen. | concertativōrum |
| Dat. | concertativis |
| Acc. | concertativos |
| Abl. | concertativis |
| Voc. | concertativi |
| SINGULIER |
| Nom. | concertativă |
| Gen. | concertativae |
| Dat. | concertativae |
| Acc. | concertativam |
| Abl. | concertativā |
| Voc. | concertativă |
| PLURIEL |
| Nom. | concertativae |
| Gen. | concertativārum |
| Dat. | concertativis |
| Acc. | concertativas |
| Abl. | concertativis |
| Voc. | concertativae |
| SINGULIER |
| Nom. | concertativum |
| Gen. | concertativi |
| Dat. | concertativo |
| Acc. | concertativum |
| Abl. | concertativo |
| Voc. | concertativum |
| PLURIEL |
| Nom. | concertativa |
| Gen. | concertativōrum |
| Dat. | concertativis |
| Acc. | concertativa |
| Abl. | concertativis | |