Déclinaison / Conjugueur latin
confermentor - Diathèse passive
(confermento, confermentas, confermentāre, confermentatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | confermentor |
| II sing. | confermentāris, confermentāre |
| III sing. | confermentātur |
| I plur. | confermentāmur |
| II plur. | confermentamĭni |
| III plur. | confermentantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | confermentābar |
| II sing. | confermentabāris, confermentabāre |
| III sing. | confermentabātur |
| I plur. | confermentabāmur |
| II plur. | confermentabamĭni |
| III plur. | confermentabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | confermentābor |
| II sing. | confermentabĕris, confermentabĕre |
| III sing. | confermentabĭtur |
| I plur. | confermentabĭmur |
| II plur. | confermentabimĭni |
| III plur. | confermentabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | confermentatus, a, um sum |
| II sing. | confermentatus, a, um es |
| III sing. | confermentatus, a, um est |
| I plur. | confermentati, ae, a sumus |
| II plur. | confermentati, ae, a estis |
| III plur. | confermentati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | confermentatus, a, um eram |
| II sing. | confermentatus, a, um eras |
| III sing. | confermentatus, a, um erat |
| I plur. | confermentati, ae, a eramus |
| II plur. | confermentati, ae, a eratis |
| III plur. | confermentati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | confermentatus, a, um ero |
| II sing. | confermentatus, a, um eris |
| III sing. | confermentatus, a, um erit |
| I plur. | confermentati, ae, a erimus |
| II plur. | confermentati, ae, a eritis |
| III plur. | confermentati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | confermenter |
| II sing. | confermentēris, confermentēre |
| III sing. | confermentētur |
| I plur. | confermentēmur |
| II plur. | confermentemĭni |
| III plur. | confermententur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | confermentārer |
| II sing. | confermentarēris, confermentarēre |
| III sing. | confermentarētur |
| I plur. | confermentarēmur |
| II plur. | confermentaremĭni |
| III plur. | confermentarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | confermentatus, a, um sim |
| II sing. | confermentatus, a, um sis |
| III sing. | confermentatus, a, um sit |
| I plur. | confermentati, ae, a simus |
| II plur. | confermentati, ae, a sitis |
| III plur. | confermentati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | confermentatus, a, um essem |
| II sing. | confermentatus, a, um esses |
| III sing. | confermentatus, a, um esset |
| I plur. | confermentati, ae, a essemus |
| II plur. | confermentati, ae, a essetis |
| III plur. | confermentati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | confermentāre |
| II plur. | confermentamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | confermentātor |
| III sing. | confermentātor |
| II plur. | |
| III plur. | confermentantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| confermentatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| confermentāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | confermentatus, a, um esse |
| Plurale: | confermentati, ae, a esse |
| FUTUR |
| confermentatum esse |
| GERUNDIVO |
| confermentandus, a, um | |