Déclinaison / Conjugueur latin
confĭgūro - Diathèse active
(confĭgūro, confĭgūras, configuravi, confĭgūrāre, configuratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | confĭgūro |
| II sing. | confĭgūras |
| III sing. | confĭgūrat |
| I plur. | confĭgūrāmus |
| II plur. | confĭgūrātis |
| III plur. | confĭgūrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | confĭgūrābam |
| II sing. | confĭgūrābas |
| III sing. | confĭgūrābat |
| I plur. | confĭgūrabāmus |
| II plur. | confĭgūrabātis |
| III plur. | confĭgūrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | confĭgūrābo |
| II sing. | confĭgūrābis |
| III sing. | confĭgūrābit |
| I plur. | confĭgūrabĭmus |
| II plur. | confĭgūrabĭtis |
| III plur. | confĭgūrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | configuravi |
| II sing. | configuravisti |
| III sing. | configuravit |
| I plur. | configuravĭmus |
| II plur. | configuravistis |
| III plur. | configuravērunt, configuravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | configuravĕram |
| II sing. | configuravĕras |
| III sing. | configuravĕrat |
| I plur. | configuraverāmus |
| II plur. | configuraverātis |
| III plur. | configuravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | configuravĕro |
| II sing. | configuravĕris |
| III sing. | configuravĕrit |
| I plur. | configuraverĭmus |
| II plur. | configuraverĭtis |
| III plur. | configuravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | confĭgūrem |
| II sing. | confĭgūres |
| III sing. | confĭgūret |
| I plur. | confĭgūrēmus |
| II plur. | confĭgūrētis |
| III plur. | confĭgūrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | confĭgūrārem |
| II sing. | confĭgūrāres |
| III sing. | confĭgūrāret |
| I plur. | confĭgūrarēmus |
| II plur. | confĭgūrarētis |
| III plur. | confĭgūrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | configuravĕrim |
| II sing. | configuravĕris |
| III sing. | configuravĕrit |
| I plur. | configuraverĭmus |
| II plur. | configuraverĭtis |
| III plur. | configuravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | configuravissem |
| II sing. | configuravisses |
| III sing. | configuravisset |
| I plur. | configuravissēmus |
| II plur. | configuravissētis |
| III plur. | configuravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | confĭgūra |
| II plur. | confĭgūrāte |
| FUTUR |
| II sing. | confĭgūrāto |
| III sing. | confĭgūrāto |
| II plur. | confĭgūratōte |
| III plur. | confĭgūranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| confĭgūrans, antis |
| FUTUR |
| configuratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| confĭgūrāre |
| PARFAIT |
| configuravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | configuratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | configuratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | confĭgūrandi |
| Datif: | confĭgūrando |
| Accusatif: | ad confĭgūrandum |
| Ablatif: | confĭgūrando |
| SUPIN |
| configuratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONFIGURO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|