Déclinaison / Conjugueur latin
confoedĕro - Diathèse active
(confoedĕro, confoedĕras, confoederavi, confoedĕrāre, confoederatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | confoedĕro |
| II sing. | confoedĕras |
| III sing. | confoedĕrat |
| I plur. | confoedĕrāmus |
| II plur. | confoedĕrātis |
| III plur. | confoedĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | confoedĕrābam |
| II sing. | confoedĕrābas |
| III sing. | confoedĕrābat |
| I plur. | confoedĕrabāmus |
| II plur. | confoedĕrabātis |
| III plur. | confoedĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | confoedĕrābo |
| II sing. | confoedĕrābis |
| III sing. | confoedĕrābit |
| I plur. | confoedĕrabĭmus |
| II plur. | confoedĕrabĭtis |
| III plur. | confoedĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | confoederavi |
| II sing. | confoederavisti |
| III sing. | confoederavit |
| I plur. | confoederavĭmus |
| II plur. | confoederavistis |
| III plur. | confoederavērunt, confoederavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | confoederavĕram |
| II sing. | confoederavĕras |
| III sing. | confoederavĕrat |
| I plur. | confoederaverāmus |
| II plur. | confoederaverātis |
| III plur. | confoederavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | confoederavĕro |
| II sing. | confoederavĕris |
| III sing. | confoederavĕrit |
| I plur. | confoederaverĭmus |
| II plur. | confoederaverĭtis |
| III plur. | confoederavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | confoedĕrem |
| II sing. | confoedĕres |
| III sing. | confoedĕret |
| I plur. | confoedĕrēmus |
| II plur. | confoedĕrētis |
| III plur. | confoedĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | confoedĕrārem |
| II sing. | confoedĕrāres |
| III sing. | confoedĕrāret |
| I plur. | confoedĕrarēmus |
| II plur. | confoedĕrarētis |
| III plur. | confoedĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | confoederavĕrim |
| II sing. | confoederavĕris |
| III sing. | confoederavĕrit |
| I plur. | confoederaverĭmus |
| II plur. | confoederaverĭtis |
| III plur. | confoederavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | confoederavissem |
| II sing. | confoederavisses |
| III sing. | confoederavisset |
| I plur. | confoederavissēmus |
| II plur. | confoederavissētis |
| III plur. | confoederavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | confoedĕra |
| II plur. | confoedĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | confoedĕrāto |
| III sing. | confoedĕrāto |
| II plur. | confoedĕratōte |
| III plur. | confoedĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| confoedĕrans, antis |
| FUTUR |
| confoederatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| confoedĕrāre |
| PARFAIT |
| confoederavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | confoederatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | confoederatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | confoedĕrandi |
| Datif: | confoedĕrando |
| Accusatif: | ad confoedĕrandum |
| Ablatif: | confoedĕrando |
| SUPIN |
| confoederatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONFOEDERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|