Déclinaison / Conjugueur latin
confrăcesco - Diathèse active
(confrăcesco, confrăcescis, confrăcescĕre, confracui)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | confrăcesco |
| II sing. | confrăcescis |
| III sing. | confrăcescit |
| I plur. | confrăcescĭmus |
| II plur. | confrăcescĭtis |
| III plur. | confrăcescunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | confrăcescēbam |
| II sing. | confrăcescēbas |
| III sing. | confrăcescēbat |
| I plur. | confrăcescebāmus |
| II plur. | confrăcescebātis |
| III plur. | confrăcescēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | confrăcescam |
| II sing. | confrăcesces |
| III sing. | confrăcescet |
| I plur. | confrăcescēmus |
| II plur. | confrăcescētis |
| III plur. | confrăcescent |
| PARFAIT |
| I sing. | confracui |
| II sing. | confracuisti |
| III sing. | confracuit |
| I plur. | confracuĭmus |
| II plur. | confracuistis |
| III plur. | confracuērunt, confracuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | confracuĕram |
| II sing. | confracuĕras |
| III sing. | confracuĕrat |
| I plur. | confracuerāmus |
| II plur. | confracuerātis |
| III plur. | confracuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | confracuĕro |
| II sing. | confracuĕris |
| III sing. | confracuĕrit |
| I plur. | confracuerĭmus |
| II plur. | confracuerĭtis |
| III plur. | confracuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | confrăcescam |
| II sing. | confrăcescas |
| III sing. | confrăcescat |
| I plur. | confrăcescāmus |
| II plur. | confrăcescātis |
| III plur. | confrăcescant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | confrăcescĕrem |
| II sing. | confrăcescĕres |
| III sing. | confrăcescĕret |
| I plur. | confrăcescerēmus |
| II plur. | confrăcescerētis |
| III plur. | confrăcescĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | confracuĕrim |
| II sing. | confracuĕris |
| III sing. | confracuĕrit |
| I plur. | confracuerĭmus |
| II plur. | confracuerĭtis |
| III plur. | confracuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | confracuissem |
| II sing. | confracuisses |
| III sing. | confracuisset |
| I plur. | confracuissēmus |
| II plur. | confracuissētis |
| III plur. | confracuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | confrăcescĕ |
| II plur. | confrăcescĭte |
| FUTUR |
| II sing. | confrăcescĭto |
| III sing. | confrăcescĭto |
| II plur. | confrăcescitōte |
| III plur. | confrăcescunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| confrăcescens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| confrăcescĕre |
| PARFAIT |
| confracuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | confrăcescendi |
| Datif: | confrăcescendo |
| Accusatif: | ad confrăcescendum |
| Ablatif: | confrăcescendo |
| SUPIN |
| |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONFRACESCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|