Déclinaison / Conjugueur latin
coniecto - Diathèse active
(coniecto, coniectas, coniectavi, coniectāre, coniectatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | coniecto |
| II sing. | coniectas |
| III sing. | coniectat |
| I plur. | coniectāmus |
| II plur. | coniectātis |
| III plur. | coniectant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | coniectābam |
| II sing. | coniectābas |
| III sing. | coniectābat |
| I plur. | coniectabāmus |
| II plur. | coniectabātis |
| III plur. | coniectābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | coniectābo |
| II sing. | coniectābis |
| III sing. | coniectābit |
| I plur. | coniectabĭmus |
| II plur. | coniectabĭtis |
| III plur. | coniectābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | coniectavi |
| II sing. | coniectavisti |
| III sing. | coniectavit |
| I plur. | coniectavĭmus |
| II plur. | coniectavistis |
| III plur. | coniectavērunt, coniectavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | coniectavĕram |
| II sing. | coniectavĕras |
| III sing. | coniectavĕrat |
| I plur. | coniectaverāmus |
| II plur. | coniectaverātis |
| III plur. | coniectavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | coniectavĕro |
| II sing. | coniectavĕris |
| III sing. | coniectavĕrit |
| I plur. | coniectaverĭmus |
| II plur. | coniectaverĭtis |
| III plur. | coniectavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | coniectem |
| II sing. | coniectes |
| III sing. | coniectet |
| I plur. | coniectēmus |
| II plur. | coniectētis |
| III plur. | coniectent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | coniectārem |
| II sing. | coniectāres |
| III sing. | coniectāret |
| I plur. | coniectarēmus |
| II plur. | coniectarētis |
| III plur. | coniectārent |
| PARFAIT |
| I sing. | coniectavĕrim |
| II sing. | coniectavĕris |
| III sing. | coniectavĕrit |
| I plur. | coniectaverĭmus |
| II plur. | coniectaverĭtis |
| III plur. | coniectavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | coniectavissem |
| II sing. | coniectavisses |
| III sing. | coniectavisset |
| I plur. | coniectavissēmus |
| II plur. | coniectavissētis |
| III plur. | coniectavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | coniecta |
| II plur. | coniectāte |
| FUTUR |
| II sing. | coniectāto |
| III sing. | coniectāto |
| II plur. | coniectatōte |
| III plur. | coniectanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| coniectans, antis |
| FUTUR |
| coniectatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| coniectāre |
| PARFAIT |
| coniectavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | coniectatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | coniectatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | coniectandi |
| Datif: | coniectando |
| Accusatif: | ad coniectandum |
| Ablatif: | coniectando |
| SUPIN |
| coniectatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONIECTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|