Déclinaison / Conjugueur latin
conlĭgor - Diathèse passive
(conlĭgo, conlĭgas, conligavi, conlĭgāre, conligatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | conlĭgor |
| II sing. | conlĭgāris, conlĭgāre |
| III sing. | conlĭgātur |
| I plur. | conlĭgāmur |
| II plur. | conlĭgamĭni |
| III plur. | conlĭgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conlĭgābar |
| II sing. | conlĭgabāris, conlĭgabāre |
| III sing. | conlĭgabātur |
| I plur. | conlĭgabāmur |
| II plur. | conlĭgabamĭni |
| III plur. | conlĭgabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conlĭgābor |
| II sing. | conlĭgabĕris, conlĭgabĕre |
| III sing. | conlĭgabĭtur |
| I plur. | conlĭgabĭmur |
| II plur. | conlĭgabimĭni |
| III plur. | conlĭgabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | conligatus, a, um sum |
| II sing. | conligatus, a, um es |
| III sing. | conligatus, a, um est |
| I plur. | conligati, ae, a sumus |
| II plur. | conligati, ae, a estis |
| III plur. | conligati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conligatus, a, um eram |
| II sing. | conligatus, a, um eras |
| III sing. | conligatus, a, um erat |
| I plur. | conligati, ae, a eramus |
| II plur. | conligati, ae, a eratis |
| III plur. | conligati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conligatus, a, um ero |
| II sing. | conligatus, a, um eris |
| III sing. | conligatus, a, um erit |
| I plur. | conligati, ae, a erimus |
| II plur. | conligati, ae, a eritis |
| III plur. | conligati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | conlĭger |
| II sing. | conlĭgēris, conlĭgēre |
| III sing. | conlĭgētur |
| I plur. | conlĭgēmur |
| II plur. | conlĭgemĭni |
| III plur. | conlĭgentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conlĭgārer |
| II sing. | conlĭgarēris, conlĭgarēre |
| III sing. | conlĭgarētur |
| I plur. | conlĭgarēmur |
| II plur. | conlĭgaremĭni |
| III plur. | conlĭgarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conligatus, a, um sim |
| II sing. | conligatus, a, um sis |
| III sing. | conligatus, a, um sit |
| I plur. | conligati, ae, a simus |
| II plur. | conligati, ae, a sitis |
| III plur. | conligati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conligatus, a, um essem |
| II sing. | conligatus, a, um esses |
| III sing. | conligatus, a, um esset |
| I plur. | conligati, ae, a essemus |
| II plur. | conligati, ae, a essetis |
| III plur. | conligati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conlĭgāre |
| II plur. | conlĭgamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | conlĭgātor |
| III sing. | conlĭgātor |
| II plur. | |
| III plur. | conlĭgantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| conligatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| conlĭgāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | conligatus, a, um esse |
| Plurale: | conligati, ae, a esse |
| FUTUR |
| conligatum esse |
| GERUNDIVO |
| conlĭgandus, a, um | |