Déclinaison / Conjugueur latin
connŭmĕror - Diathèse passive
(connŭmĕro, connŭmĕras, connumeravi, connŭmĕrāre, connumeratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | connŭmĕror |
| II sing. | connŭmĕrāris, connŭmĕrāre |
| III sing. | connŭmĕrātur |
| I plur. | connŭmĕrāmur |
| II plur. | connŭmĕramĭni |
| III plur. | connŭmĕrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | connŭmĕrābar |
| II sing. | connŭmĕrabāris, connŭmĕrabāre |
| III sing. | connŭmĕrabātur |
| I plur. | connŭmĕrabāmur |
| II plur. | connŭmĕrabamĭni |
| III plur. | connŭmĕrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | connŭmĕrābor |
| II sing. | connŭmĕrabĕris, connŭmĕrabĕre |
| III sing. | connŭmĕrabĭtur |
| I plur. | connŭmĕrabĭmur |
| II plur. | connŭmĕrabimĭni |
| III plur. | connŭmĕrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | connumeratus, a, um sum |
| II sing. | connumeratus, a, um es |
| III sing. | connumeratus, a, um est |
| I plur. | connumerati, ae, a sumus |
| II plur. | connumerati, ae, a estis |
| III plur. | connumerati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | connumeratus, a, um eram |
| II sing. | connumeratus, a, um eras |
| III sing. | connumeratus, a, um erat |
| I plur. | connumerati, ae, a eramus |
| II plur. | connumerati, ae, a eratis |
| III plur. | connumerati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | connumeratus, a, um ero |
| II sing. | connumeratus, a, um eris |
| III sing. | connumeratus, a, um erit |
| I plur. | connumerati, ae, a erimus |
| II plur. | connumerati, ae, a eritis |
| III plur. | connumerati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | connŭmĕrer |
| II sing. | connŭmĕrēris, connŭmĕrēre |
| III sing. | connŭmĕrētur |
| I plur. | connŭmĕrēmur |
| II plur. | connŭmĕremĭni |
| III plur. | connŭmĕrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | connŭmĕrārer |
| II sing. | connŭmĕrarēris, connŭmĕrarēre |
| III sing. | connŭmĕrarētur |
| I plur. | connŭmĕrarēmur |
| II plur. | connŭmĕraremĭni |
| III plur. | connŭmĕrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | connumeratus, a, um sim |
| II sing. | connumeratus, a, um sis |
| III sing. | connumeratus, a, um sit |
| I plur. | connumerati, ae, a simus |
| II plur. | connumerati, ae, a sitis |
| III plur. | connumerati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | connumeratus, a, um essem |
| II sing. | connumeratus, a, um esses |
| III sing. | connumeratus, a, um esset |
| I plur. | connumerati, ae, a essemus |
| II plur. | connumerati, ae, a essetis |
| III plur. | connumerati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | connŭmĕrāre |
| II plur. | connŭmĕramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | connŭmĕrātor |
| III sing. | connŭmĕrātor |
| II plur. | |
| III plur. | connŭmĕrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| connumeratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| connŭmĕrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | connumeratus, a, um esse |
| Plurale: | connumerati, ae, a esse |
| FUTUR |
| connumeratum esse |
| GERUNDIVO |
| connŭmĕrandus, a, um | |