Déclinaison / Conjugueur latin
conquădro - Diathèse active
(conquădro, conquădras, conquadravi, conquădrāre, conquadratum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | conquădro |
| II sing. | conquădras |
| III sing. | conquădrat |
| I plur. | conquădrāmus |
| II plur. | conquădrātis |
| III plur. | conquădrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conquădrābam |
| II sing. | conquădrābas |
| III sing. | conquădrābat |
| I plur. | conquădrabāmus |
| II plur. | conquădrabātis |
| III plur. | conquădrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conquădrābo |
| II sing. | conquădrābis |
| III sing. | conquădrābit |
| I plur. | conquădrabĭmus |
| II plur. | conquădrabĭtis |
| III plur. | conquădrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | conquadravi |
| II sing. | conquadravisti |
| III sing. | conquadravit |
| I plur. | conquadravĭmus |
| II plur. | conquadravistis |
| III plur. | conquadravēreunt, conquadravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conquadravĕram |
| II sing. | conquadravĕras |
| III sing. | conquadravĕrat |
| I plur. | conquadraverāmus |
| II plur. | conquadraverātis |
| III plur. | conquadravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conquadravĕro |
| II sing. | conquadravĕris |
| III sing. | conquadravĕrit |
| I plur. | conquadraverĭmus |
| II plur. | conquadraverĭtis |
| III plur. | conquadravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | conquădrem |
| II sing. | conquădres |
| III sing. | conquădret |
| I plur. | conquădrēmus |
| II plur. | conquădrētis |
| III plur. | conquădrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conquădrārem |
| II sing. | conquădrāres |
| III sing. | conquădrāret |
| I plur. | conquădrarēmus |
| II plur. | conquădrarētis |
| III plur. | conquădrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | conquadravĕrim |
| II sing. | conquadravĕris |
| III sing. | conquadravĕrit |
| I plur. | conquadraverĭmus |
| II plur. | conquadraverĭtis |
| III plur. | conquadravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conquadravissem |
| II sing. | conquadravisses |
| III sing. | conquadravisset |
| I plur. | conquadravissēmus |
| II plur. | conquadravissētis |
| III plur. | conquadravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conquădra |
| II plur. | conquădrāte |
| FUTUR |
| II sing. | conquădrāto |
| III sing. | conquădrāto |
| II plur. | conquădratōte |
| III plur. | conquădranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| conquădrans, antis |
| FUTUR |
| conquadratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| conquădrāre |
| PARFAIT |
| conquadravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | conquadratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | conquadratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | conquădrandi |
| Datif: | conquădrando |
| Accusatif: | ad conquădrandum |
| Ablatif: | conquădrando |
| SUPIN |
| conquadratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONQUADRO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|