Déclinaison / Conjugueur latin
consarcĭno - Diathèse active
(consarcĭno, consarcĭnas, consarcinavi, consarcĭnāre, consarcinatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | consarcĭno |
| II sing. | consarcĭnas |
| III sing. | consarcĭnat |
| I plur. | consarcĭnāmus |
| II plur. | consarcĭnātis |
| III plur. | consarcĭnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consarcĭnābam |
| II sing. | consarcĭnābas |
| III sing. | consarcĭnābat |
| I plur. | consarcĭnabāmus |
| II plur. | consarcĭnabātis |
| III plur. | consarcĭnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | consarcĭnābo |
| II sing. | consarcĭnābis |
| III sing. | consarcĭnābit |
| I plur. | consarcĭnabĭmus |
| II plur. | consarcĭnabĭtis |
| III plur. | consarcĭnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | consarcinavi |
| II sing. | consarcinavisti |
| III sing. | consarcinavit |
| I plur. | consarcinavĭmus |
| II plur. | consarcinavistis |
| III plur. | consarcinavērunt, consarcinavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consarcinavĕram |
| II sing. | consarcinavĕras |
| III sing. | consarcinavĕrat |
| I plur. | consarcinaverāmus |
| II plur. | consarcinaverātis |
| III plur. | consarcinavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | consarcinavĕro |
| II sing. | consarcinavĕris |
| III sing. | consarcinavĕrit |
| I plur. | consarcinaverĭmus |
| II plur. | consarcinaverĭtis |
| III plur. | consarcinavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | consarcĭnem |
| II sing. | consarcĭnes |
| III sing. | consarcĭnet |
| I plur. | consarcĭnēmus |
| II plur. | consarcĭnētis |
| III plur. | consarcĭnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consarcĭnārem |
| II sing. | consarcĭnāres |
| III sing. | consarcĭnāret |
| I plur. | consarcĭnarēmus |
| II plur. | consarcĭnarētis |
| III plur. | consarcĭnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | consarcinavĕrim |
| II sing. | consarcinavĕris |
| III sing. | consarcinavĕrit |
| I plur. | consarcinaverĭmus |
| II plur. | consarcinaverĭtis |
| III plur. | consarcinavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consarcinavissem |
| II sing. | consarcinavisses |
| III sing. | consarcinavisset |
| I plur. | consarcinavissēmus |
| II plur. | consarcinavissētis |
| III plur. | consarcinavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | consarcĭna |
| II plur. | consarcĭnāte |
| FUTUR |
| II sing. | consarcĭnāto |
| III sing. | consarcĭnāto |
| II plur. | consarcĭnatōte |
| III plur. | consarcĭnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| consarcĭnans, antis |
| FUTUR |
| consarcinatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| consarcĭnāre |
| PARFAIT |
| consarcinavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | consarcinatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | consarcinatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | consarcĭnandi |
| Datif: | consarcĭnando |
| Accusatif: | ad consarcĭnandum |
| Ablatif: | consarcĭnando |
| SUPIN |
| consarcinatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONSARCINO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|