Déclinaison / Conjugueur latin
consermōnor - Diathèse active
(consermōnor, consermōnāris, consermōnāri)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | consermōnor |
| II sing. | consermōnāris, consermōnāre |
| III sing. | consermōnātur |
| I plur. | consermōnāmur |
| II plur. | consermōnamĭni |
| III plur. | consermōnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consermōnābar |
| II sing. | consermōnabāris, consermōnabāre |
| III sing. | consermōnabātur |
| I plur. | consermōnabāmus |
| II plur. | consermōnabamĭni |
| III plur. | consermōnantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | consermōnābor |
| II sing. | consermōnabĕris, consermōnabĕre |
| III sing. | consermōnabĭtur |
| I plur. | consermōnabĭmur |
| II plur. | consermōnabimĭni |
| III plur. | consermōnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | sum |
| II sing. | es |
| III sing. | est |
| I plur. | sumus |
| II plur. | estis |
| III plur. | sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | eram |
| II sing. | eras |
| III sing. | erat |
| I plur. | eramus |
| II plur. | eratis |
| III plur. | erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ero |
| II sing. | eris |
| III sing. | erit |
| I plur. | erimus |
| II plur. | eritis |
| III plur. | erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | consermōner |
| II sing. | consermōnēris, consermōnēre |
| III sing. | consermōnētur |
| I plur. | consermōnēmur |
| II plur. | consermōnemĭni |
| III plur. | consermōnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consermōnārer |
| II sing. | consermōnarēris, consermōnarēre |
| III sing. | consermōnarētur |
| I plur. | consermōnāremur |
| II plur. | consermōnaremĭni |
| III plur. | consermōnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | sim |
| II sing. | sis |
| III sing. | sit |
| I plur. | simus |
| II plur. | sitis |
| III plur. | sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | essem |
| II sing. | esses |
| III sing. | esset |
| I plur. | essemus |
| II plur. | essetis |
| III plur. | essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | consermōnāre |
| II plur. | consermōnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | consermōnātor |
| III sing. | consermōnātor |
| II plur. | |
| III plur. | consermōnantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| consermōnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| consermōnans, antis |
| FUTUR |
| |
| SUPIN |
| Attivo: | |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | consermōnandi |
| Datif: | consermōnando |
| Accusatif: | consermōnandum |
| Ablatif: | consermōnando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |