Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | consōlor |
| II sing. | consōlāris, consōlāre |
| III sing. | consōlātur |
| I plur. | consōlāmur |
| II plur. | consōlamĭni |
| III plur. | consōlantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consōlābar |
| II sing. | consōlabāris, consōlabāre |
| III sing. | consōlabātur |
| I plur. | consōlabāmur |
| II plur. | consōlabamĭni |
| III plur. | consōlabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | consōlābor |
| II sing. | consōlabĕris, consōlabĕre |
| III sing. | consōlabĭtur |
| I plur. | consōlabĭmur |
| II plur. | consōlabimĭni |
| III plur. | consōlabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | consolatus, a, um sum |
| II sing. | consolatus, a, um es |
| III sing. | consolatus, a, um est |
| I plur. | consolati, ae, a sumus |
| II plur. | consolati, ae, a estis |
| III plur. | consolati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consolatus, a, um eram |
| II sing. | consolatus, a, um eras |
| III sing. | consolatus, a, um erat |
| I plur. | consolati, ae, a eramus |
| II plur. | consolati, ae, a eratis |
| III plur. | consolati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | consolatus, a, um ero |
| II sing. | consolatus, a, um eris |
| III sing. | consolatus, a, um erit |
| I plur. | consolati, ae, a erimus |
| II plur. | consolati, ae, a eritis |
| III plur. | consolati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | consōler |
| II sing. | consōlēris, consōlēre |
| III sing. | consōlētur |
| I plur. | consōlēmur |
| II plur. | consōlemĭni |
| III plur. | consōlentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consōlārer |
| II sing. | consōlarēris, consōlarēre |
| III sing. | consōlarētur |
| I plur. | consōlarēmur |
| II plur. | consōlaremĭni |
| III plur. | consōlarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | consolatus, a, um sim |
| II sing. | consolatus, a, um sis |
| III sing. | consolatus, a, um sit |
| I plur. | consolati, ae, a simus |
| II plur. | consolati, ae, a sitis |
| III plur. | consolati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consolatus, a, um essem |
| II sing. | consolatus, a, um esses |
| III sing. | consolatus, a, um esset |
| I plur. | consolati, ae, a essemus |
| II plur. | consolati, ae, a essetis |
| III plur. | consolati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | consōlāre |
| II plur. | consōlamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | consōlātor |
| III sing. | consōlātor |
| II plur. | |
| III plur. | consōlantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| consolatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| consōlāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | consolatus, a, um esse |
| Plurale: | consolati, ae, a esse |
| FUTUR |
| consolatum esse |
| GERUNDIVO |
| consōlandus, a, um | |