Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | consors |
| Gen. | consortis |
| Dat. | consorti |
| Acc. | consortem |
| Abl. | consorti |
| Voc. | consors |
| PLURIEL |
| Nom. | consortes |
| Gen. | consortĭum |
| Dat. | consortĭbus |
| Acc. | consortes |
| Abl. | consortĭbus |
| Voc. | consortes |
| SINGULIER |
| Nom. | consors |
| Gen. | consortis |
| Dat. | consorti |
| Acc. | consortem |
| Abl. | consorti |
| Voc. | consors |
| PLURIEL |
| Nom. | consortes |
| Gen. | consortĭum |
| Dat. | consortĭbus |
| Acc. | consortes |
| Abl. | consortĭbus |
| Voc. | consortes |
| SINGULIER |
| Nom. | consors |
| Gen. | consortis |
| Dat. | consorti |
| Acc. | consors |
| Abl. | consorti |
| Voc. | consors |
| PLURIEL |
| Nom. | consortĭa |
| Gen. | consortĭum |
| Dat. | consortĭbus |
| Acc. | consortĭa |
| Abl. | consortĭbus | |