Déclinaison / Conjugueur latin
constrĕpo - Diathèse active
(constrĕpo, constrĕpis, constrepui, constrĕpĕre, constrepitum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | constrĕpo |
| II sing. | constrĕpis |
| III sing. | constrĕpit |
| I plur. | constrĕpĭmus |
| II plur. | constrĕpĭtis |
| III plur. | constrĕpunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | constrĕpēbam |
| II sing. | constrĕpēbas |
| III sing. | constrĕpēbat |
| I plur. | constrĕpebāmus |
| II plur. | constrĕpebātis |
| III plur. | constrĕpēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | constrĕpam |
| II sing. | constrĕpes |
| III sing. | constrĕpet |
| I plur. | constrĕpēmus |
| II plur. | constrĕpētis |
| III plur. | constrĕpent |
| PARFAIT |
| I sing. | constrepui |
| II sing. | constrepuisti |
| III sing. | constrepuit |
| I plur. | constrepuĭmus |
| II plur. | constrepuistis |
| III plur. | constrepuērunt, constrepuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | constrepuĕram |
| II sing. | constrepuĕras |
| III sing. | constrepuĕrat |
| I plur. | constrepuerāmus |
| II plur. | constrepuerātis |
| III plur. | constrepuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | constrepuĕro |
| II sing. | constrepuĕris |
| III sing. | constrepuĕrit |
| I plur. | constrepuerĭmus |
| II plur. | constrepuerĭtis |
| III plur. | constrepuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | constrĕpam |
| II sing. | constrĕpas |
| III sing. | constrĕpat |
| I plur. | constrĕpāmus |
| II plur. | constrĕpātis |
| III plur. | constrĕpant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | constrĕpĕrem |
| II sing. | constrĕpĕres |
| III sing. | constrĕpĕret |
| I plur. | constrĕperēmus |
| II plur. | constrĕperētis |
| III plur. | constrĕpĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | constrepuĕrim |
| II sing. | constrepuĕris |
| III sing. | constrepuĕrit |
| I plur. | constrepuerĭmus |
| II plur. | constrepuerĭtis |
| III plur. | constrepuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | constrepuissem |
| II sing. | constrepuisses |
| III sing. | constrepuisset |
| I plur. | constrepuissēmus |
| II plur. | constrepuissētis |
| III plur. | constrepuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | constrĕpĕ |
| II plur. | constrĕpĭte |
| FUTUR |
| II sing. | constrĕpĭto |
| III sing. | constrĕpĭto |
| II plur. | constrĕpitōte |
| III plur. | constrĕpunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| constrĕpens, entis |
| FUTUR |
| constrepitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| constrĕpĕre |
| PARFAIT |
| constrepuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | constrepitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | constrepitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | constrĕpendi |
| Datif: | constrĕpendo |
| Accusatif: | ad constrĕpendum |
| Ablatif: | constrĕpendo |
| SUPIN |
| constrepitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONSTREPO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|