Déclinaison / Conjugueur latin
contorquĕo - Diathèse active
(contorquĕo, contorques, contorsi, contorquēre, contortum)
verbe transitif II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | contorquĕo |
| II sing. | contorques |
| III sing. | contorquet |
| I plur. | contorquēmus |
| II plur. | contorquētis |
| III plur. | contorquent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contorquēbam |
| II sing. | contorquēbas |
| III sing. | contorquēbat |
| I plur. | contorquabāmus |
| II plur. | contorquebātis |
| III plur. | contorquēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | contorquēbo |
| II sing. | contorquēbis |
| III sing. | contorquēbit |
| I plur. | contorquebĭmus |
| II plur. | contorquebĭtis |
| III plur. | contorquēbunt |
| PARFAIT |
| I sing. | contorsi |
| II sing. | contorsisti |
| III sing. | contorsit |
| I plur. | contorsĭmus |
| II plur. | contorsistis |
| III plur. | contorsērunt, contorsēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contorsĕram |
| II sing. | contorsĕras |
| III sing. | contorsĕrat |
| I plur. | contorserāmus |
| II plur. | contorserātis |
| III plur. | contorsĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | contorsĕro |
| II sing. | contorsĕris |
| III sing. | contorsĕrit |
| I plur. | contorserĭmus |
| II plur. | contorserĭtis |
| III plur. | contorsĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | contorquĕam |
| II sing. | contorquĕas |
| III sing. | contorquĕat |
| I plur. | contorqueāmus |
| II plur. | contorqueātis |
| III plur. | contorquĕant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contorquērem |
| II sing. | contorquēres |
| III sing. | contorquēret |
| I plur. | contorquerēmus |
| II plur. | contorquerētis |
| III plur. | contorquērent |
| PARFAIT |
| I sing. | contorsĕrim |
| II sing. | contorsĕris |
| III sing. | contorsĕrit |
| I plur. | contorserĭmus |
| II plur. | contorserĭtis |
| III plur. | contorsĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contorsissem |
| II sing. | contorsisses |
| III sing. | contorsisset |
| I plur. | contorsissēmus |
| II plur. | contorsissētis |
| III plur. | contorsissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | contorque |
| II plur. | contorquēte |
| FUTUR |
| II sing. | contorquēto |
| III sing. | contorquēto |
| II plur. | contorquetōte |
| III plur. | contorquento |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| contorquens, entis |
| FUTUR |
| contortūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| contorquēre |
| PARFAIT |
| contorsisse |
| FUTUR |
| Singolare: | contortūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | contortūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | contorquendi |
| Datif: | contorquendo |
| Accusatif: | ad contorquendum |
| Ablatif: | contorquendo |
| SUPIN |
| contortum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONTORQUEO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|