Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | contrarius |
| Gen. | contrarii |
| Dat. | contrario |
| Acc. | contrarium |
| Abl. | contrario |
| Voc. | contrarie |
| PLURIEL |
| Nom. | contrarii |
| Gen. | contrariōrum |
| Dat. | contrariis |
| Acc. | contrarios |
| Abl. | contrariis |
| Voc. | contrarii |
| SINGULIER |
| Nom. | contrariă |
| Gen. | contrariae |
| Dat. | contrariae |
| Acc. | contrariam |
| Abl. | contrariā |
| Voc. | contrariă |
| PLURIEL |
| Nom. | contrariae |
| Gen. | contrariārum |
| Dat. | contrariis |
| Acc. | contrarias |
| Abl. | contrariis |
| Voc. | contrariae |
| SINGULIER |
| Nom. | contrarium |
| Gen. | contrarii |
| Dat. | contrario |
| Acc. | contrarium |
| Abl. | contrario |
| Voc. | contrarium |
| PLURIEL |
| Nom. | contraria |
| Gen. | contrariōrum |
| Dat. | contrariis |
| Acc. | contraria |
| Abl. | contrariis | |