Déclinaison / Conjugueur latin
contrector - Diathèse passive
(contrecto, contrectas, contrectavi, contrectāre, contrectatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | contrector |
| II sing. | contrectāris, contrectāre |
| III sing. | contrectātur |
| I plur. | contrectāmur |
| II plur. | contrectamĭni |
| III plur. | contrectantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contrectābar |
| II sing. | contrectabāris, contrectabāre |
| III sing. | contrectabātur |
| I plur. | contrectabāmur |
| II plur. | contrectabamĭni |
| III plur. | contrectabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | contrectābor |
| II sing. | contrectabĕris, contrectabĕre |
| III sing. | contrectabĭtur |
| I plur. | contrectabĭmur |
| II plur. | contrectabimĭni |
| III plur. | contrectabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | contrectatus, a, um sum |
| II sing. | contrectatus, a, um es |
| III sing. | contrectatus, a, um est |
| I plur. | contrectati, ae, a sumus |
| II plur. | contrectati, ae, a estis |
| III plur. | contrectati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contrectatus, a, um eram |
| II sing. | contrectatus, a, um eras |
| III sing. | contrectatus, a, um erat |
| I plur. | contrectati, ae, a eramus |
| II plur. | contrectati, ae, a eratis |
| III plur. | contrectati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | contrectatus, a, um ero |
| II sing. | contrectatus, a, um eris |
| III sing. | contrectatus, a, um erit |
| I plur. | contrectati, ae, a erimus |
| II plur. | contrectati, ae, a eritis |
| III plur. | contrectati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | contrecter |
| II sing. | contrectēris, contrectēre |
| III sing. | contrectētur |
| I plur. | contrectēmur |
| II plur. | contrectemĭni |
| III plur. | contrectentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contrectārer |
| II sing. | contrectarēris, contrectarēre |
| III sing. | contrectarētur |
| I plur. | contrectarēmur |
| II plur. | contrectaremĭni |
| III plur. | contrectarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | contrectatus, a, um sim |
| II sing. | contrectatus, a, um sis |
| III sing. | contrectatus, a, um sit |
| I plur. | contrectati, ae, a simus |
| II plur. | contrectati, ae, a sitis |
| III plur. | contrectati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contrectatus, a, um essem |
| II sing. | contrectatus, a, um esses |
| III sing. | contrectatus, a, um esset |
| I plur. | contrectati, ae, a essemus |
| II plur. | contrectati, ae, a essetis |
| III plur. | contrectati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | contrectāre |
| II plur. | contrectamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | contrectātor |
| III sing. | contrectātor |
| II plur. | |
| III plur. | contrectantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| contrectatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| contrectāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | contrectatus, a, um esse |
| Plurale: | contrectati, ae, a esse |
| FUTUR |
| contrectatum esse |
| GERUNDIVO |
| contrectandus, a, um | |