Déclinaison / Conjugueur latin
conturbo - Diathèse active
(conturbo, conturbas, conturbavi, conturbāre, conturbatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | conturbo |
| II sing. | conturbas |
| III sing. | conturbat |
| I plur. | conturbāmus |
| II plur. | conturbātis |
| III plur. | conturbant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conturbābam |
| II sing. | conturbābas |
| III sing. | conturbābat |
| I plur. | conturbabāmus |
| II plur. | conturbabātis |
| III plur. | conturbābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conturbābo |
| II sing. | conturbābis |
| III sing. | conturbābit |
| I plur. | conturbabĭmus |
| II plur. | conturbabĭtis |
| III plur. | conturbābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | conturbavi |
| II sing. | conturbavisti |
| III sing. | conturbavit |
| I plur. | conturbavĭmus |
| II plur. | conturbavistis |
| III plur. | conturbavērunt, conturbavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conturbavĕram |
| II sing. | conturbavĕras |
| III sing. | conturbavĕrat |
| I plur. | conturbaverāmus |
| II plur. | conturbaverātis |
| III plur. | conturbavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conturbavĕro |
| II sing. | conturbavĕris |
| III sing. | conturbavĕrit |
| I plur. | conturbaverĭmus |
| II plur. | conturbaverĭtis |
| III plur. | conturbavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | conturbem |
| II sing. | conturbes |
| III sing. | conturbet |
| I plur. | conturbēmus |
| II plur. | conturbētis |
| III plur. | conturbent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conturbārem |
| II sing. | conturbāres |
| III sing. | conturbāret |
| I plur. | conturbarēmus |
| II plur. | conturbarētis |
| III plur. | conturbārent |
| PARFAIT |
| I sing. | conturbavĕrim |
| II sing. | conturbavĕris |
| III sing. | conturbavĕrit |
| I plur. | conturbaverĭmus |
| II plur. | conturbaverĭtis |
| III plur. | conturbavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conturbavissem |
| II sing. | conturbavisses |
| III sing. | conturbavisset |
| I plur. | conturbavissēmus |
| II plur. | conturbavissētis |
| III plur. | conturbavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conturba |
| II plur. | conturbāte |
| FUTUR |
| II sing. | conturbāto |
| III sing. | conturbāto |
| II plur. | conturbatōte |
| III plur. | conturbanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| conturbans, antis |
| FUTUR |
| conturbatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| conturbāre |
| PARFAIT |
| conturbavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | conturbatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | conturbatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | conturbandi |
| Datif: | conturbando |
| Accusatif: | ad conturbandum |
| Ablatif: | conturbando |
| SUPIN |
| conturbatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONTURBO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|