Déclinaison / Conjugueur latin
converso - Diathèse active
(converso, conversas, conversavi, conversāre, conversatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | converso |
| II sing. | conversas |
| III sing. | conversat |
| I plur. | conversāmus |
| II plur. | conversātis |
| III plur. | conversant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conversābam |
| II sing. | conversābas |
| III sing. | conversābat |
| I plur. | conversabāmus |
| II plur. | conversabātis |
| III plur. | conversābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conversābo |
| II sing. | conversābis |
| III sing. | conversābit |
| I plur. | conversabĭmus |
| II plur. | conversabĭtis |
| III plur. | conversābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | conversavi |
| II sing. | conversavisti |
| III sing. | conversavit |
| I plur. | conversavĭmus |
| II plur. | conversavistis |
| III plur. | conversavērunt, conversavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conversavĕram |
| II sing. | conversavĕras |
| III sing. | conversavĕrat |
| I plur. | conversaverāmus |
| II plur. | conversaverātis |
| III plur. | conversavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conversavĕro |
| II sing. | conversavĕris |
| III sing. | conversavĕrit |
| I plur. | conversaverĭmus |
| II plur. | conversaverĭtis |
| III plur. | conversavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | conversem |
| II sing. | converses |
| III sing. | converset |
| I plur. | conversēmus |
| II plur. | conversētis |
| III plur. | conversent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conversārem |
| II sing. | conversāres |
| III sing. | conversāret |
| I plur. | conversarēmus |
| II plur. | conversarētis |
| III plur. | conversārent |
| PARFAIT |
| I sing. | conversavĕrim |
| II sing. | conversavĕris |
| III sing. | conversavĕrit |
| I plur. | conversaverĭmus |
| II plur. | conversaverĭtis |
| III plur. | conversavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conversavissem |
| II sing. | conversavisses |
| III sing. | conversavisset |
| I plur. | conversavissēmus |
| II plur. | conversavissētis |
| III plur. | conversavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conversa |
| II plur. | conversāte |
| FUTUR |
| II sing. | conversāto |
| III sing. | conversāto |
| II plur. | conversatōte |
| III plur. | conversanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| conversans, antis |
| FUTUR |
| conversatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| conversāre |
| PARFAIT |
| conversavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | conversatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | conversatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | conversandi |
| Datif: | conversando |
| Accusatif: | ad conversandum |
| Ablatif: | conversando |
| SUPIN |
| conversatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONVERSO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|