Déclinaison / Conjugueur latin
corrŏgor - Diathèse passive
(corrŏgo, corrŏgas, corrogavi, corrŏgāre, corrogatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | corrŏgor |
| II sing. | corrŏgāris, corrŏgāre |
| III sing. | corrŏgātur |
| I plur. | corrŏgāmur |
| II plur. | corrŏgamĭni |
| III plur. | corrŏgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | corrŏgābar |
| II sing. | corrŏgabāris, corrŏgabāre |
| III sing. | corrŏgabātur |
| I plur. | corrŏgabāmur |
| II plur. | corrŏgabamĭni |
| III plur. | corrŏgabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | corrŏgābor |
| II sing. | corrŏgabĕris, corrŏgabĕre |
| III sing. | corrŏgabĭtur |
| I plur. | corrŏgabĭmur |
| II plur. | corrŏgabimĭni |
| III plur. | corrŏgabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | corrogatus, a, um sum |
| II sing. | corrogatus, a, um es |
| III sing. | corrogatus, a, um est |
| I plur. | corrogati, ae, a sumus |
| II plur. | corrogati, ae, a estis |
| III plur. | corrogati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | corrogatus, a, um eram |
| II sing. | corrogatus, a, um eras |
| III sing. | corrogatus, a, um erat |
| I plur. | corrogati, ae, a eramus |
| II plur. | corrogati, ae, a eratis |
| III plur. | corrogati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | corrogatus, a, um ero |
| II sing. | corrogatus, a, um eris |
| III sing. | corrogatus, a, um erit |
| I plur. | corrogati, ae, a erimus |
| II plur. | corrogati, ae, a eritis |
| III plur. | corrogati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | corrŏger |
| II sing. | corrŏgēris, corrŏgēre |
| III sing. | corrŏgētur |
| I plur. | corrŏgēmur |
| II plur. | corrŏgemĭni |
| III plur. | corrŏgentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | corrŏgārer |
| II sing. | corrŏgarēris, corrŏgarēre |
| III sing. | corrŏgarētur |
| I plur. | corrŏgarēmur |
| II plur. | corrŏgaremĭni |
| III plur. | corrŏgarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | corrogatus, a, um sim |
| II sing. | corrogatus, a, um sis |
| III sing. | corrogatus, a, um sit |
| I plur. | corrogati, ae, a simus |
| II plur. | corrogati, ae, a sitis |
| III plur. | corrogati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | corrogatus, a, um essem |
| II sing. | corrogatus, a, um esses |
| III sing. | corrogatus, a, um esset |
| I plur. | corrogati, ae, a essemus |
| II plur. | corrogati, ae, a essetis |
| III plur. | corrogati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | corrŏgāre |
| II plur. | corrŏgamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | corrŏgātor |
| III sing. | corrŏgātor |
| II plur. | |
| III plur. | corrŏgantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| corrogatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| corrŏgāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | corrogatus, a, um esse |
| Plurale: | corrogati, ae, a esse |
| FUTUR |
| corrogatum esse |
| GERUNDIVO |
| corrŏgandus, a, um | |