Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | cumatilis |
| Gen. | cumatilis |
| Dat. | cumatili |
| Acc. | cumatilem |
| Abl. | cumatili |
| Voc. | cumatilis |
| PLURIEL |
| Nom. | cumatiles |
| Gen. | cumatilĭum |
| Dat. | cumatilĭbus |
| Acc. | cumatiles |
| Abl. | cumatilĭbus |
| Voc. | cumatiles |
| SINGULIER |
| Nom. | cumatilis |
| Gen. | cumatilis |
| Dat. | cumatili |
| Acc. | cumatilem |
| Abl. | cumatili |
| Voc. | cumatilis |
| PLURIEL |
| Nom. | cumatiles |
| Gen. | cumatilĭum |
| Dat. | cumatilĭbus |
| Acc. | cumatiles |
| Abl. | cumatilĭbus |
| Voc. | cumatiles |
| SINGULIER |
| Nom. | cumatile |
| Gen. | cumatilis |
| Dat. | cumatili |
| Acc. | cumatile |
| Abl. | cumatili |
| Voc. | cumatile |
| PLURIEL |
| Nom. | cumatilĭa |
| Gen. | cumatilĭum |
| Dat. | cumatilĭbus |
| Acc. | cumatilĭa |
| Abl. | cumatilĭbus | |