Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | damnificus |
| Gen. | damnifici |
| Dat. | damnifico |
| Acc. | damnificum |
| Abl. | damnifico |
| Voc. | damnifice |
| PLURIEL |
| Nom. | damnifici |
| Gen. | damnificōrum |
| Dat. | damnificis |
| Acc. | damnificos |
| Abl. | damnificis |
| Voc. | damnifici |
| SINGULIER |
| Nom. | damnifică |
| Gen. | damnificae |
| Dat. | damnificae |
| Acc. | damnificam |
| Abl. | damnificā |
| Voc. | damnifică |
| PLURIEL |
| Nom. | damnificae |
| Gen. | damnificārum |
| Dat. | damnificis |
| Acc. | damnificas |
| Abl. | damnificis |
| Voc. | damnificae |
| SINGULIER |
| Nom. | damnificum |
| Gen. | damnifici |
| Dat. | damnifico |
| Acc. | damnificum |
| Abl. | damnifico |
| Voc. | damnificum |
| PLURIEL |
| Nom. | damnifica |
| Gen. | damnificōrum |
| Dat. | damnificis |
| Acc. | damnifica |
| Abl. | damnificis | |