Déclinaison / Conjugueur latin
  
| SINGULIER |  
| Nom. | damnificus |  
| Gen. | damnifici |  
| Dat. | damnifico |  
| Acc. | damnificum |  
| Abl. | damnifico |  
| Voc. | damnifice |  
 
 
| PLURIEL |  
| Nom. | damnifici |  
| Gen. | damnificōrum |  
| Dat. | damnificis |  
| Acc. | damnificos |  
| Abl. | damnificis |  
| Voc. | damnifici |  
 
 
 
| SINGULIER |  
| Nom. | damnifică |  
| Gen. | damnificae |  
| Dat. | damnificae |  
| Acc. | damnificam |  
| Abl. | damnificā |  
| Voc. | damnifică |  
 
 
| PLURIEL |  
| Nom. | damnificae |  
| Gen. | damnificārum |  
| Dat. | damnificis |  
| Acc. | damnificas |  
| Abl. | damnificis |  
| Voc. | damnificae |  
 
 
 
| SINGULIER |  
| Nom. | damnificum |  
| Gen. | damnifici |  
| Dat. | damnifico |  
| Acc. | damnificum |  
| Abl. | damnifico |  
| Voc. | damnificum |  
 
 
| PLURIEL |  
| Nom. | damnifica |  
| Gen. | damnificōrum |  
| Dat. | damnificis |  
| Acc. | damnifica |  
| Abl. | damnificis |      |