Déclinaison / Conjugueur latin
dĕambŭlo - Diathèse active
(dĕambŭlo, dĕambŭlas, deambulavi, dĕambŭlāre, deambulatum)
verbe intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dĕambŭlo |
| II sing. | dĕambŭlas |
| III sing. | dĕambŭlat |
| I plur. | dĕambŭlāmus |
| II plur. | dĕambŭlātis |
| III plur. | dĕambŭlant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dĕambŭlābam |
| II sing. | dĕambŭlābas |
| III sing. | dĕambŭlābat |
| I plur. | dĕambŭlabāmus |
| II plur. | dĕambŭlabātis |
| III plur. | dĕambŭlābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dĕambŭlābo |
| II sing. | dĕambŭlābis |
| III sing. | dĕambŭlābit |
| I plur. | dĕambŭlabĭmus |
| II plur. | dĕambŭlabĭtis |
| III plur. | dĕambŭlābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | deambulavi |
| II sing. | deambulavisti |
| III sing. | deambulavit |
| I plur. | deambulavĭmus |
| II plur. | deambulavistis |
| III plur. | deambulavērunt, deambulavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | deambulavĕram |
| II sing. | deambulavĕras |
| III sing. | deambulavĕrat |
| I plur. | deambulaverāmus |
| II plur. | deambulaverātis |
| III plur. | deambulavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | deambulavĕro |
| II sing. | deambulavĕris |
| III sing. | deambulavĕrit |
| I plur. | deambulaverĭmus |
| II plur. | deambulaverĭtis |
| III plur. | deambulavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dĕambŭlem |
| II sing. | dĕambŭles |
| III sing. | dĕambŭlet |
| I plur. | dĕambŭlēmus |
| II plur. | dĕambŭlētis |
| III plur. | dĕambŭlent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dĕambŭlārem |
| II sing. | dĕambŭlāres |
| III sing. | dĕambŭlāret |
| I plur. | dĕambŭlarēmus |
| II plur. | dĕambŭlarētis |
| III plur. | dĕambŭlārent |
| PARFAIT |
| I sing. | deambulavĕrim |
| II sing. | deambulavĕris |
| III sing. | deambulavĕrit |
| I plur. | deambulaverĭmus |
| II plur. | deambulaverĭtis |
| III plur. | deambulavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | deambulavissem |
| II sing. | deambulavisses |
| III sing. | deambulavisset |
| I plur. | deambulavissēmus |
| II plur. | deambulavissētis |
| III plur. | deambulavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dĕambŭla |
| II plur. | dĕambŭlāte |
| FUTUR |
| II sing. | dĕambŭlāto |
| III sing. | dĕambŭlāto |
| II plur. | dĕambŭlatōte |
| III plur. | dĕambŭlanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dĕambŭlans, antis |
| FUTUR |
| deambulatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dĕambŭlāre |
| PARFAIT |
| deambulavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | deambulatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | deambulatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dĕambŭlandi |
| Datif: | dĕambŭlando |
| Accusatif: | ad dĕambŭlandum |
| Ablatif: | dĕambŭlando |
| SUPIN |
| deambulatum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEAMBULO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|