Déclinaison / Conjugueur latin
dēbello - Diathèse active
(dēbello, dēbellas, debellavi, dēbellāre, debellatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēbello |
| II sing. | dēbellas |
| III sing. | dēbellat |
| I plur. | dēbellāmus |
| II plur. | dēbellātis |
| III plur. | dēbellant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēbellābam |
| II sing. | dēbellābas |
| III sing. | dēbellābat |
| I plur. | dēbellabāmus |
| II plur. | dēbellabātis |
| III plur. | dēbellābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēbellābo |
| II sing. | dēbellābis |
| III sing. | dēbellābit |
| I plur. | dēbellabĭmus |
| II plur. | dēbellabĭtis |
| III plur. | dēbellābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | debellavi |
| II sing. | debellavisti |
| III sing. | debellavit |
| I plur. | debellavĭmus |
| II plur. | debellavistis |
| III plur. | debellavēreunt, debellavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | debellavĕram |
| II sing. | debellavĕras |
| III sing. | debellavĕrat |
| I plur. | debellaverāmus |
| II plur. | debellaverātis |
| III plur. | debellavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | debellavĕro |
| II sing. | debellavĕris |
| III sing. | debellavĕrit |
| I plur. | debellaverĭmus |
| II plur. | debellaverĭtis |
| III plur. | debellavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēbellem |
| II sing. | dēbelles |
| III sing. | dēbellet |
| I plur. | dēbellēmus |
| II plur. | dēbellētis |
| III plur. | dēbellent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēbellārem |
| II sing. | dēbellāres |
| III sing. | dēbellāret |
| I plur. | dēbellarēmus |
| II plur. | dēbellarētis |
| III plur. | dēbellārent |
| PARFAIT |
| I sing. | debellavĕrim |
| II sing. | debellavĕris |
| III sing. | debellavĕrit |
| I plur. | debellaverĭmus |
| II plur. | debellaverĭtis |
| III plur. | debellavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | debellavissem |
| II sing. | debellavisses |
| III sing. | debellavisset |
| I plur. | debellavissēmus |
| II plur. | debellavissētis |
| III plur. | debellavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēbella |
| II plur. | dēbellāte |
| FUTUR |
| II sing. | dēbellāto |
| III sing. | dēbellāto |
| II plur. | dēbellatōte |
| III plur. | dēbellanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dēbellans, antis |
| FUTUR |
| debellatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dēbellāre |
| PARFAIT |
| debellavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | debellatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | debellatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dēbellandi |
| Datif: | dēbellando |
| Accusatif: | ad dēbellandum |
| Ablatif: | dēbellando |
| SUPIN |
| debellatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEBELLO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|