Déclinaison / Conjugueur latin
dĕcŭrĭor - Diathèse passive
(dĕcŭrĭo, dĕcŭrĭas, decuriavi, dĕcŭrĭāre, decuriatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dĕcŭrĭor |
| II sing. | dĕcŭrĭāris, dĕcŭrĭāre |
| III sing. | dĕcŭrĭātur |
| I plur. | dĕcŭrĭāmur |
| II plur. | dĕcŭrĭamĭni |
| III plur. | dĕcŭrĭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dĕcŭrĭābar |
| II sing. | dĕcŭrĭabāris, dĕcŭrĭabāre |
| III sing. | dĕcŭrĭabātur |
| I plur. | dĕcŭrĭabāmur |
| II plur. | dĕcŭrĭabamĭni |
| III plur. | dĕcŭrĭabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dĕcŭrĭābor |
| II sing. | dĕcŭrĭabĕris, dĕcŭrĭabĕre |
| III sing. | dĕcŭrĭabĭtur |
| I plur. | dĕcŭrĭabĭmur |
| II plur. | dĕcŭrĭabimĭni |
| III plur. | dĕcŭrĭabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | decuriatus, a, um sum |
| II sing. | decuriatus, a, um es |
| III sing. | decuriatus, a, um est |
| I plur. | decuriati, ae, a sumus |
| II plur. | decuriati, ae, a estis |
| III plur. | decuriati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | decuriatus, a, um eram |
| II sing. | decuriatus, a, um eras |
| III sing. | decuriatus, a, um erat |
| I plur. | decuriati, ae, a eramus |
| II plur. | decuriati, ae, a eratis |
| III plur. | decuriati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | decuriatus, a, um ero |
| II sing. | decuriatus, a, um eris |
| III sing. | decuriatus, a, um erit |
| I plur. | decuriati, ae, a erimus |
| II plur. | decuriati, ae, a eritis |
| III plur. | decuriati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dĕcŭrĭer |
| II sing. | dĕcŭrĭēris, dĕcŭrĭēre |
| III sing. | dĕcŭrĭētur |
| I plur. | dĕcŭrĭēmur |
| II plur. | dĕcŭrĭemĭni |
| III plur. | dĕcŭrĭentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dĕcŭrĭārer |
| II sing. | dĕcŭrĭarēris, dĕcŭrĭarēre |
| III sing. | dĕcŭrĭarētur |
| I plur. | dĕcŭrĭarēmur |
| II plur. | dĕcŭrĭaremĭni |
| III plur. | dĕcŭrĭarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | decuriatus, a, um sim |
| II sing. | decuriatus, a, um sis |
| III sing. | decuriatus, a, um sit |
| I plur. | decuriati, ae, a simus |
| II plur. | decuriati, ae, a sitis |
| III plur. | decuriati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | decuriatus, a, um essem |
| II sing. | decuriatus, a, um esses |
| III sing. | decuriatus, a, um esset |
| I plur. | decuriati, ae, a essemus |
| II plur. | decuriati, ae, a essetis |
| III plur. | decuriati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dĕcŭrĭāre |
| II plur. | dĕcŭrĭamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dĕcŭrĭātor |
| III sing. | dĕcŭrĭātor |
| II plur. | |
| III plur. | dĕcŭrĭantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| decuriatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dĕcŭrĭāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | decuriatus, a, um esse |
| Plurale: | decuriati, ae, a esse |
| FUTUR |
| decuriatum esse |
| GERUNDIVO |
| dĕcŭrĭandus, a, um | |