Déclinaison / Conjugueur latin
dēdignor - Diathèse active
(dēdignor, dēdignāris, dēdignāri, dedignatus, dedignatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēdignor |
| II sing. | dēdignāris, dēdignāre |
| III sing. | dēdignātur |
| I plur. | dēdignāmur |
| II plur. | dēdignamĭni |
| III plur. | dēdignantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēdignābar |
| II sing. | dēdignabāris, dēdignabāre |
| III sing. | dēdignabātur |
| I plur. | dēdignabāmur |
| II plur. | dēdignabamĭni |
| III plur. | dēdignabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēdignābor |
| II sing. | dēdignabĕris, dēdignabĕre |
| III sing. | dēdignabĭtur |
| I plur. | dēdignabĭmur |
| II plur. | dēdignabimĭni |
| III plur. | dēdignabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | dedignatus, a, um sum |
| II sing. | dedignatus, a, um es |
| III sing. | dedignatus, a, um est |
| I plur. | dedignati, ae, a sumus |
| II plur. | dedignati, ae, a estis |
| III plur. | dedignati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dedignatus, a, um eram |
| II sing. | dedignatus, a, um eras |
| III sing. | dedignatus, a, um erat |
| I plur. | dedignati, ae, a eramus |
| II plur. | dedignati, ae, a eratis |
| III plur. | dedignati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | dedignatus, a, um ero |
| II sing. | dedignatus, a, um eris |
| III sing. | dedignatus, a, um erit |
| I plur. | dedignati, ae, a erimus |
| II plur. | dedignati, ae, a eritis |
| III plur. | dedignati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēdigner |
| II sing. | dēdignēris, dēdignēre |
| III sing. | dēdignētur |
| I plur. | dēdignēmur |
| II plur. | dēdignemĭni |
| III plur. | dēdignentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēdignārer |
| II sing. | dēdignarēris, dēdignarēre |
| III sing. | dēdignarētur |
| I plur. | dēdignarēmur |
| II plur. | dēdignaremĭni |
| III plur. | dēdignarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | dedignatus, a, um sim |
| II sing. | dedignatus, a, um sis |
| III sing. | dedignatus, a, um sit |
| I plur. | dedignati, ae, a simus |
| II plur. | dedignati, ae, a sitis |
| III plur. | dedignati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dedignatus, a, um essem |
| II sing. | dedignatus, a, um esses |
| III sing. | dedignatus, a, um esset |
| I plur. | dedignati, ae, a essemus |
| II plur. | dedignati, ae, a essetis |
| III plur. | dedignati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēdignāre |
| II plur. | dēdignamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dēdignātor |
| III sing. | dēdignātor |
| II plur. | |
| III plur. | dēdignantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dēdignāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | dedignatus, a, um esse |
| Plurale: | dedignati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | dedignatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | dedignatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dēdignans, antis |
| FUTUR |
| dedignatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | dedignatum |
| Passivo: | dedignatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dēdignandi |
| Datif: | dēdignando |
| Accusatif: | dēdignandum |
| Ablatif: | dēdignando |
| |
| GERUNDIVO |
| dēdignandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEDIGNOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|