Déclinaison / Conjugueur latin
dēfēnĕror - Diathèse passive
(dēfēnĕro, dēfēnĕras, defeneravi, dēfēnĕrāre, defeneratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēfēnĕror |
| II sing. | dēfēnĕrāris, dēfēnĕrāre |
| III sing. | dēfēnĕrātur |
| I plur. | dēfēnĕrāmur |
| II plur. | dēfēnĕramĭni |
| III plur. | dēfēnĕrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēfēnĕrābar |
| II sing. | dēfēnĕrabāris, dēfēnĕrabāre |
| III sing. | dēfēnĕrabātur |
| I plur. | dēfēnĕrabāmur |
| II plur. | dēfēnĕrabamĭni |
| III plur. | dēfēnĕrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēfēnĕrābor |
| II sing. | dēfēnĕrabĕris, dēfēnĕrabĕre |
| III sing. | dēfēnĕrabĭtur |
| I plur. | dēfēnĕrabĭmur |
| II plur. | dēfēnĕrabimĭni |
| III plur. | dēfēnĕrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | defeneratus, a, um sum |
| II sing. | defeneratus, a, um es |
| III sing. | defeneratus, a, um est |
| I plur. | defenerati, ae, a sumus |
| II plur. | defenerati, ae, a estis |
| III plur. | defenerati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | defeneratus, a, um eram |
| II sing. | defeneratus, a, um eras |
| III sing. | defeneratus, a, um erat |
| I plur. | defenerati, ae, a eramus |
| II plur. | defenerati, ae, a eratis |
| III plur. | defenerati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | defeneratus, a, um ero |
| II sing. | defeneratus, a, um eris |
| III sing. | defeneratus, a, um erit |
| I plur. | defenerati, ae, a erimus |
| II plur. | defenerati, ae, a eritis |
| III plur. | defenerati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēfēnĕrer |
| II sing. | dēfēnĕrēris, dēfēnĕrēre |
| III sing. | dēfēnĕrētur |
| I plur. | dēfēnĕrēmur |
| II plur. | dēfēnĕremĭni |
| III plur. | dēfēnĕrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēfēnĕrārer |
| II sing. | dēfēnĕrarēris, dēfēnĕrarēre |
| III sing. | dēfēnĕrarētur |
| I plur. | dēfēnĕrarēmur |
| II plur. | dēfēnĕraremĭni |
| III plur. | dēfēnĕrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | defeneratus, a, um sim |
| II sing. | defeneratus, a, um sis |
| III sing. | defeneratus, a, um sit |
| I plur. | defenerati, ae, a simus |
| II plur. | defenerati, ae, a sitis |
| III plur. | defenerati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | defeneratus, a, um essem |
| II sing. | defeneratus, a, um esses |
| III sing. | defeneratus, a, um esset |
| I plur. | defenerati, ae, a essemus |
| II plur. | defenerati, ae, a essetis |
| III plur. | defenerati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēfēnĕrāre |
| II plur. | dēfēnĕramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dēfēnĕrātor |
| III sing. | dēfēnĕrātor |
| II plur. | |
| III plur. | dēfēnĕrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| defeneratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dēfēnĕrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | defeneratus, a, um esse |
| Plurale: | defenerati, ae, a esse |
| FUTUR |
| defeneratum esse |
| GERUNDIVO |
| dēfēnĕrandus, a, um | |