Déclinaison / Conjugueur latin
dēfervēfăcĭo - Diathèse active
(dēfervēfăcĭo, dēfervēfăcis, defervefeci, dēfervēfăcĕre, defervefactum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēfervēfăcĭo |
| II sing. | dēfervēfăcis |
| III sing. | dēfervēfăcit |
| I plur. | dēfervēfăcīmus |
| II plur. | dēfervēfăcītis |
| III plur. | dēfervēfăciunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēfervēfăciēbam |
| II sing. | dēfervēfăciēbas |
| III sing. | dēfervēfăciēbat |
| I plur. | dēfervēfăciebāmus |
| II plur. | dēfervēfăciebātis |
| III plur. | dēfervēfăciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēfervēfăcĭam |
| II sing. | dēfervēfăcĭes |
| III sing. | dēfervēfăcĭet |
| I plur. | dēfervēfăciēmus |
| II plur. | dēfervēfăciētis |
| III plur. | dēfervēfăcĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | defervefeci |
| II sing. | defervefecisti |
| III sing. | defervefecit |
| I plur. | defervefecĭmus |
| II plur. | defervefecistis |
| III plur. | defervefecērunt, defervefecēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | defervefecĕram |
| II sing. | defervefecĕras |
| III sing. | defervefecĕrat |
| I plur. | defervefecerāmus |
| II plur. | defervefecerātis |
| III plur. | defervefecĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | defervefecĕro |
| II sing. | defervefecĕris |
| III sing. | defervefecĕrit |
| I plur. | defervefecerĭmus |
| II plur. | defervefecerĭtis |
| III plur. | defervefecĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēfervēfăcĭam |
| II sing. | dēfervēfăcĭas |
| III sing. | dēfervēfăcĭat |
| I plur. | dēfervēfăciāmus |
| II plur. | dēfervēfăciātis |
| III plur. | dēfervēfăcĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēfervēfăcĕrem |
| II sing. | dēfervēfăcĕres |
| III sing. | dēfervēfăcĕret |
| I plur. | dēfervēfăcerēmus |
| II plur. | dēfervēfăcerētis |
| III plur. | dēfervēfăcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | defervefecĕrim |
| II sing. | defervefecĕris |
| III sing. | defervefecĕrit |
| I plur. | defervefecerĭmus |
| II plur. | defervefecerĭtis |
| III plur. | defervefecĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | defervefecissem |
| II sing. | defervefecisses |
| III sing. | defervefecisset |
| I plur. | defervefecissēmus |
| II plur. | defervefecissētis |
| III plur. | defervefecissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēfervēfăce, dēfervēfăc |
| II plur. | dēfervēfăcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | dēfervēfăcĭto |
| III sing. | dēfervēfăcĭto |
| II plur. | dēfervēfăcitōte |
| III plur. | dēfervēfăciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dēfervēfăciens, ientis |
| FUTUR |
| defervefactūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dēfervēfăcĕre |
| PARFAIT |
| defervefecisse |
| FUTUR |
| Singolare: | defervefactūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | defervefactūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dēfervēfăciendi |
| Datif: | dēfervēfăciendo |
| Accusatif: | ad dēfervēfăciendum |
| Ablatif: | dēfervēfăciendo |
| SUPIN |
| defervefactum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEFERVEFACIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|